هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی‌درمانی بر تنظیم هیجان، شایستگی‌های اجتماعی و تاب‌آوری در کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد . روش : این پژوهش نمیه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمام کودکان 6 تا10 ساله دارای اختلال اضطراب اجتماعی   مراجعه کننده به مرکز مشاوره کرج درسال 1402-1403 بود که از که از این میان 30 نفر با توجه به مصاحبه بالینی دو روانشناس و نمره برش در پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتز (۱۹۸۷)  به شیوه نمونه گیری هدفمند  انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و گواه( ۱۵ نفر) قرار گرفتند .پرسشنامه تنظیم هیجان، شایستگی اجتماعی و تاب‌آوری برای کودکان اجرا شد. افراد به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند و گروه آزمایش ۸ جلسه بازی‌درمانی آدلری دریافت کرد درحالی‌که گروه کنترل مداخله خاصی دریافت نکرد. یافته ها : برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. بر اساس یافته‌های این تحقیق، بازی‌درمانی نقش مؤثری در بهبود تنظیم هیجان، شایستگی‌های اجتماعی و تاب‌آوری در کودکان دارای اضطراب اجتماعی دارد. نتیجه گیری: از آنجا که بازی‌درمانی  بر اساس انعکاس رفتار کودک صورت می‌گیرد و کودک نسبت به اعمال و رفتار خودآگاه شود، بر بهبود تنظیم هیجان، شایستگی‌های اجتماعی و تاب‌آوری کودکان اثربخش می باشد.