هدف: پژوهش حاضر، دانش واژگانی خوانداری کودکان ناشنوای عمیق در دو گروه 9-10 و 10-11 ساله را با دو گروه از کودکان شنوای 9-10 و 10-11 سالۀ همتای زبانی آنها در مدرسه باغچهبان شهر ایلام مورد مقایسه و بررسی قرار میدهد. روش: پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسهای می باشد. عملکرد 16 دانشآموز پسر ناشنوای 9-11 ساله و 16 دانشآموز پسر شنوای 9-11 ساله در آزمون دانش واژگانی که مشتمل بر دو زیر آزمون تشخیص واژگانی و کاربرد واژگانی است[B1] ، مورد بررسی و [B2] مقایسه قرارگرفت. یافتهها: نتایج حاصل از آزمون تی مستقل نشان داد که عملکرد آزمودنیهای شنوا در هر دو گروه سنی در مقایسه با عملکرد کودکان ناشنوای همتای آنها در هر دو آزمون تشخیص واژگانی [B3] (p≤0/05) و کاربرد واژگانی (p≤0/05) [B4] به طور معنیداری بهتر بود. نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان میدهد که کودکان ناشنوا در مقایسه با کودکان شنوا نهتنها واژههای کمتری میدانند بلکه عمق دانش آنها نسبت به این واژهها نیز کمتر است. علاوهبراین، مقایسه دو آزمون نشاندهنده کارامدی تکلیف تشخیص واژگانی بهعنوان ابزاری جهت سنجش دانش معنایی واژگانی است.
tafaroji yeganeh M, Kamari E. An investigation and comparison of lexical knowledge of deaf and hearing children . JOEC 2019; 19 (1) :49-58 URL: http://joec.ir/article-1-770-fa.html
تفرجی یگانه مریم، کمری الهه. بررسی و مقایسۀ دانش واژگانی کودکان ناشنوا و شنوا. فصلنامه كودكان استثنايي. 1398; 19 (1) :49-58