هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه تأثیر تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی بر مهارتهای حرکتی ظریف اندام فوقانی کودکان با فلج مغزی نیمه بدن 10-5 ساله است.روش: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر 25 کودک 120-60 ماهه صورت گرفت. شرکتکنندگان به روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله وکنترل تقسیم شدند. برای گروه کنترل، خدمات رایج کاردرمانی ارائه شد و گروه مداخله علاوه بر آن، تلفیق محدودیت درمانی و درمان فشرده دو دستی را نیز دریافت کردند.مداخله به شکل انجام تکالیف خاص بهوسیله اندام مبتلا، با اعمال محدودیت در اندام فوقانی سالم با اسلینگ ( به مدت 3 ساعت) و سپس انجام آن تکالیف با هر دو دست بدون اسلینگ )به مدت 3 ساعت( بود .مداخله دو هفته متوالی (10 روز) انجام شد. مهارتهای حرکتی ظریف و تون عضلانی کودکان با آزمون برونینکس- ازرتسکی و آزمون اصلاحشده آشورت پیش و پس از مداخله مورد سنجش قرار گرفت.یافتهها: تفاوت معناداری در مهارتهای حرکتی ظریف بین دو گروه کنترل و مداخله وجود داشت (05/0> P). اما در میزان اسپاستیسیته عضلانی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0< P).نتیجهگیری: یافتهها حاکی از تأثیر تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی بر بهبود مهارتهای حرکتی ظریف کودکان با فلج مغزی نیمه بدن است.
Sabour H, Hosseini S A, Rassafiani M, AkbarFahimi N, Karimloo M. Effectiveness of Combination of Constraint Induced Movement Therapy with Bimanual Intensive Therapy on Fine Motor Skills in Children with Hemiplegic Cerebral Palsy. JOEC 2013; 12 (4) :81-89 URL: http://joec.ir/article-1-175-fa.html
صبور هاجر، حسینی سید علی، رصافیانی مهدی، اکبر فهیمی نازیلا، کریملو مسعود. تأثیر تلفیق محدودیت درمانی با آموزش فشرده دودستی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان با فلج مغزی نیمه بدن 10-5 ساله. فصلنامه كودكان استثنايي. 1391; 12 (4) :81-89