1- گروه زبانشناسی، دانشگاه پیامنور تهران 2- دانشگاه پیام نور تهران 3- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبحشی
چکیده: (3508 مشاهده)
هدف هدف از این پژوهش، مقایسه مهارتهای کاربردشناختی آغازگری و استفاده از بافت موقعیتی در کودکان کاشت حلزون 5 تا 8 ساله با همسالان شنوا بود. کاربردشناسی زبان مطالعه معانی و منظورهای گوینده و تعابیر و تفاسیر آنها از سوی مخاطب است که با توجه به بافت موقعیتی صورت میگیرد. توانایی به کارگیری درست زبان در موقعیتهای اجتماعی مختلف توانش کاربردشناختی نام دارد که در این پژوهش مورد بررسی و مداقه قرار گرفت.روش: دراین پژوهش که به صورت مقطعی و کمّی انجام شد، 15 کودک شنوا و 15 کودک کاشت حلزون دوزبانه آذری-فارسی در شهر تبریز به روش نمونهگیری در دسترس و با توجه به معیارهای مطالعه انتخاب شدند. جهت بررسی مهارتهای آغازگری و استفاده از بافت موقعیتی، از مجموعه های کاربردشناسی در سیاهه برقراری ارتباط که توسط بیشاپ در سال 1998 تهیه شده و نسخه فارسی آن توسط کاظمی و همکاران در کودکان ایرانی 5 تا 11 ساله در سال 2005 هنجاریابی شده است، استفاده شد. سپس بهوسیله نرمافزار SPSS با استفاده از آزمون تی برای دو گروه مستقل به تجزیه و تحلیل سؤالهای پژوهش پرداخته شد. یافتهها: مقایسه میانگینهای دو گروه آزمودنی نشان داد که بین کودکان کاشت حلزون و کودکان شنوا در آغازگری تفاوت معنیداری وجود ندارد. بنابراین میتوان گفت که کودکان کاشت حلزون آغازگری نامناسب ندارند ولی در استفاده از بافت موقعیتی، اختلاف بین دو گروه معنیدار بود. نتیجهگیری: کودکان کاشت حلزون در برخی سطوح کاربردشناختی ضعیفتر از همسالان شنوا عمل میکنند ولی طبق یافتههای پژوهشگران، توانایی بهکارگیری مهارتهای کاربردشناختی در کودکان کاشت حلزون نسبت به کودکان با آسیب شنوایی عمیق، خیلی بهتر است.