هدف از این پژوهش یافتن پاسخی برای این سؤال بود که آیا «روش کلی جدید» که ویژگی اصلی آن «خواندن مقدم بر نوشتن» است، اثری بر روی تسهیل اکتساب خواندن اولیه کلمات و حروف دارد یا خیر. در این پژوهش آزمودنیها در دو آزمون متفاوت شرکت کردند. در آزمون یک، 86 دانشآموز (48 پسر و 38 دختر) اول ابتدایی دارای نقص شنوایی از مدارس ابتدایی ناشنوایان شهر تهران که سوادآموزی به آنها براساس روش «خواندن مقدم بر نوشتن» بود و 100 دانش آموز (50 پسر و 50 دختر) اول ابتدایی فاقد نقص شنوایی از مدارس ابتدایی مناطق پنج گانه آموزش و پرورش شهر تهران که به طور تصادفی نمونهگیری شده بودند و در آزمون دو ، 77 دانشآموز (47 پسر و 30 دختر) دارای نقص شنوایی و 60 دانشآموز (30 پسر و 30 دختر) فاقد نقص شنوایی از آزمودنیهای آزمون یک شرکت داشتند. نتایج حاکی از وجود تفاوت معنیدار بین این دو گروه از نظر دستیابی به مهارت در خواندن کلمات و حروف جدید به صورت اکتشافی و قبل از آموزش نوشتاری، اثر مثبتی بر روی اکتساب اولیه خواندن کلمات دارد. بنابراین نتایج این پژوهش حاکی از کارآمد بودن روش «خواندن مقدم بر نوشتن» سوادآموزی به نوآموزان است.
Kakojoibari A A, Hovsepian A. A Study on "Reading-First" Method in Literacy Training. JOEC 2002; 2 (2) :135-150 URL: http://joec.ir/article-1-492-fa.html
کاکوجویباری علی اصغر، هوسپیان الیس. بررسی روش «خواندن مقدم بر نوشتن» در سوادآموزی به نوآموزان. فصلنامه كودكان استثنايي. 1381; 2 (2) :135-150