1- دانشگاه علامه طباطبایی 2- دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (4413 مشاهده)
پژوهش حاضر یک پژوهش زمینه یابی است که میزان افسردگی و اضطراب را در معلولین بینایی برحسب سن، میزان معلولیت، وضعیت تأهل و وضعیت اشتغال مورد بررسی قرار داده است. آزمودنیهای این پژوهش متشکل از 135 نفر از معلولین بینایی شهر تهران با دامنه سنی 50-16 سال بودند که در گروههای سنی ردهبندی شده، گروههای مرد و زن، نابینا و کمبینا، مجرد و متأهل و گروههای شاغل و غیرشاغل به عنوان نمونه در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای به کار گرفته شده عبارت بودند از: آزمون افسردگی بک و مقیاس اضطراب کتل که در ایران نیز استاندارد شدهاند. یافتههای توصیفی حاکی از این است که بسیاری از معلولین بینایی دارایی افسردگی خفیف و اضطراب متوسط هستند. تجزیه و تحلیل آماری یافتهها نشان داد که میزان افسردگی در معلولین بینایی زن بیشتر از مردها، در مجردها بیشتر از متأهلها و در غیرشاغلها بیشتر از شاغلها میباشد و دو عامل سن و میزان معلولیت تأثیری بر میزان افسردگی معلولین بینایی نداشته است. تجزیه و تحلیل یافتهها همچنین نشان داد که میزان اضطراب در معلولین بینایی زن بیشتر از مردها است و سایر عوامل یعنی سن، میزان معلولیت، وضعیت تأهل و وضعیت اشتغال بر میزان اضطراب جمعیت مورد مطالعه بیتأثیر بوده است.
Abbasi Tehrani F, Dolatabadi S. An Investigation of Depression and Anxiety in Visually Handicapped Persons with the Age Rang I5-50 Years in Tehran with Regards to their Age , Set the degree of Handicap, Marital and Occupational Status. JOEC 2003; 2 (4) :359-376 URL: http://joec.ir/article-1-479-fa.html
عباسی تهرانی فاطمه، دولتآبادی شیوا. بررسی میزان افسردگی و اضطراب در معلولین بینایی ۵۰-۱۶ ساله شهر تهران بر حسب سن، جنس، میزان معلولیت، و وضعیت تأهل و وضعیت اشتغال آنها. فصلنامه كودكان استثنايي. 1381; 2 (4) :359-376