هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت بهزیستی روان‌شناختی مادران کودکان کم توان ذهنی و مقایسه آن با مادران کودکان عادی و بررسی نقش سبکهای مقابله به عنوان یک متغیر میانجی در تعیین بهزیستی روان‌شناختی بود. روش: برای دستیابی به این مهم 75 نفر مادر کودک کم توان ذهنی که بعنوان آموزش پذیر و تربیت پذیر شناسایی شده و در مدارس ابتدایی استثنایی شهر ارومیه در سال تحصیلی 86-85 مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شدند. جهت مقایسه 75 نفر مادر کودک عادی که از نظر سن و جنس فرزندان، تحصیلات و طبقه اقتصادی- اجتماعی با گروه نخست همتا شده بودند، انتخاب گردیدند. پس از توجیه، آزمون های بهزیستی روان‌شناختی ریف و سبکهای مقابله اندلر و پارکراجراشد. آزمونهای آماری تحلیل رگرسیون گام به گام، t گروههای مستقل  و آزمون مجذور خی برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها استفاده شدند. یافته ها: t بدست آمده از مقایسه وضعیت بهزیستی روان‌شناختی دو گروه برابر34/5 بود که در سطح 01/0 معنادار و میانگین مادران عادی(96/356) بالاتر از مادران کودکان کم توان ذهنی (60/333) بود. آزمون مجذور خی متغیر سبکهای مقابله دو گروه مادران برابر46/44 بدست آمد که نشان داد تفاوت فراوانی مشاهده شده بین سبکهای مقابله‌ای مورد استفاده معنادار است و هر دو گروه عمدتاً از سبک مقابله مسئله محور استفاده می‌کنند. نتایج تحلیل واریانس و مشخصه‌های آماری رگرسیون بین میانگین بهزیستی روان‌شناختی و متغیرهای پیش بین وضعیت مادران حاکی از این بود که F  مشاهده شده (91/14) فقط برای وضعیت مادران معنادار است و این متغیر قادر است چهل درصد از تغییرات واریانس مربوط به بهزیستی روان‌شناختی را تبیین کند و سبک مقابله نمی‌تواند به صورت معنادار متغیر فوق را پیش‌بینی کند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از پایین بودن  وضعیت بهزیستی روان‌شناختی مادران کودکان کم‌توان ذهنی است که می‌توان نتیجه گرفت احتمالا وجود کودک کم توان ذهنی به عنوان عامل آسیب زننده به این متغیر می‌تواند عمل کند و سبکهای مقابله که متغیری شخصیتی به شمار می‌رود متغیر تعیین کننده‌ای در تعیین بهزیستی روان‌شناختی مادران هیچ یک از گروهها به شمار نمی‌رود.