هدف: پژوهش حاضر به بررسی خطا­های املایی دانش­آموزان کم توان ذهنی پایه تحصیلی سوم ابتدایی تا اول حرفه­ای در دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه شهر تهران می­پردازد. روش: این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و آزمودنی­ها به صورت تصادفی با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله­ای انتخاب شدند. به این ترتیب از میان مدرسه­های شهر تهران 2 مدرسه دخترانه و 2 مدرسه پسرانه انتخاب شد. ابزار اندازه گیری مورد استفاده 4 قصه تصویری متشکل از تصویر­های مرتبط با هم است. از آزمودنی­ها به صورت انفرادی خواسته شد برای تصویری که می­بینند داستانی بنویسند. یافته‌ها: نخست داده­ها (در مجموع 2407 بند و 10861 واژه) مورد تحلیل قرار گرفت و سپس خطاهای نوشتاری دانش آموزان استخراج و 518 مورد خطای نوشتاری مشاهده شده بر مبنای فرایند­های زبان­شناختی (از منظر آوایی، واجی و خطی) مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت. نتیجه‌گیری: فراوانی خطاهای نوشتاری چهار فرایند اصلی نویسه­ها به ترتیب عبارتند از: حذف (36 درصد)، کاربرد اشتباه نویسه­ها (32 درصد) و افزایش (24 درصد) و قلب (8 درصد).