هدف: تعامل اجتماعی نقشی بنیادی در اکتساب زبان به عنوان یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های رشد دارد. نتایج پژوهش‌های صورت گرفته در این زمینه حاکی از آن است که مهارت‌های زبانی و مهارت‌های اجتماعی ارتباط نیرومندی با هم دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت‌های زبانی و مهارت‌های اجتماعی در کودکان نارساخوان است. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. نمونه شامل 60 کودک با تشخیص اختلال نارساخوانی است که به صورت نمونه‌گیری در دسترس از مراکز اختلالات یادگیری شهر سنندج انتخاب شده‌اند. ابزار پژوهش شامل آزمون رشد زبان (TOLD-P:3) و پرسشنامه مهارت­های اجتماعی (SSRS) فرم والدین است. داده‌ها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که ارتباط مثبت و معناداری بین مهارت‌های زبانی و مهارت‌های اجتماعی در این کودکان وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که یک تعامل دوسویه بین مهارت‌های زبانی و مهارت‌های اجتماعی در جریان تحول وجود دارد و با ارائه برنامه‌های آموزشی-تربیتی مقتضی می‌توان نسبت به ارتقای سطح این مهارت‌ها در کودکان، به ویژه کودکان نارساخوان اقدام کرد.