هدف: اکتساب زبان یکی از مهمترین مؤلفههای رشد است که تعامل اجتماعی نقش بنیادی را در این فرایند ایفا میکند. نتایج پژوهشهای صورتگرفته در این زمینه حاکی از آن است که مهارتهای زبانی و مهارتهای اجتماعی ارتباط نیرومندی با هم دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارتهای زبانی و مهارتهای اجتماعی در کودکان نارساخوان بود. روش: روش پژوهش توصیفی-همبستگی است. نمونه شامل 60 کودک با تشخیص اختلال نارساخوانی بود که به صورت نمونهگیری در دسترس از مراکز اختلالات یادگیری شهر سنندج انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون رشد زبان (TOLD-P:3) و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی (SSRS) فرم والدین بود. دادهها با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد ارتباط مثبت و معناداری بین مهارتهای زبانی و مهارتهای اجتماعی در این کودکان وجود دارد. نتیجهگیری: نتایج حاکی از آن است که یک تعامل دوسویه بین مهارتهای زبانی و مهارتهای اجتماعی در جریان تحول وجود دارد و با ارائه برنامههای آموزشی-تربیتی مقتضی میتوان نسبت به ارتقاء سطح این مهارتها در کودکان به ویژه کودکان نارساخوان اقدام کرد.
Saeedi C, Hojatkhah S M, moradi A. Correlation Between Language skills and social skills in children whit dyslexia. JOEC. 2019; 18 (3) :5-14 URL: http://joec.ir/article-1-276-fa.html
سعیدی چیمن، حجت خواه سید محسن، مرادی آسیه. رابطه مهارت های زبانی و مهارت های اجتماعی در کودکان نارساخوان. فصلنامه كودكان استثنايي. 1397; 18 (3) :5-14