هدف: آسیب بینایی پیامدهای مختلفی دارد و می‌تواند بر خوش‌بینی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر خوش‌بینی و مهارت‌های ارتباطی در دانش‌آموزان با آسیب بینایی انجام شد. روش: این پژوهش از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر روش تحقیق یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش‌آموزان با آسیب بینایی خراسان شمالی بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ در مدارس این استان مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش حاضر شامل ۳۰ دانش‌آموز دختر با آسیب بینایی ۱۴ تا ۱۸ ساله بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. برنامه درمان متمرکز بر شفقت در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای به گروه آزمایش آموزش داده شد ولی به گروه گواه هیچ آموزشی داده نشد و در لیست انتظار ماندند. در پژوهش حاضر به‌منظور سنجش خوش‌بینی و مهارت‌های ارتباطی به ترتیب از پرسش‌نامه تجدیدنظرشده جهت‌گیری زندگی و پرسش‌نامه تجدیدنظر شده مهارت‌های ارتباطی استفاده شد. داده‌های پژوهش با روش آماری تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و چندمتغیری با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-26تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت تاثیر مثبت و معناداری بر خوش‌بینی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان با آسیب بینایی داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر خوش‌بینی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان با آسیب بینایی می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از این مداخله برای این دانش‌آموزان اهمیت و ضرورت ویژه‌ای دارد.
Mohammadikia S, Ashori M. The Effectiveness of Compassion-Focused Therapy on Optimism and Communication Skills of Students with Visual Impairment. JOEC 2025; 25 (2) : 3 URL: http://joec.ir/article-1-1966-fa.html
محمدی کیا سکینه، عاشوری محمد. اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر خوش‌بینی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان با آسیب بینایی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1404; 25 (2) :33-44
.jpg)
