چکیده هدف: پژوهش حاضر باهدفبررسی تأثیر برنامه کوتاهمدت راهحلمحور بر پریشانی روانشناختی دانشآموزان با آسیب بینایی بود. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی به شیوه شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان با آسیب بینایی شهر یاسوج میشد که ده نفر از آنها به روش نمونهگیری در دسترس از مدارس شهر یاسوج انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه کنترل و یک گروه آزمایش دهنفری جایگزین شدند. برنامه کوتاهمدت راهحلمحور طی هشت جلسه به گروه آزمایش ارائه شد؛ درحالیکه گروه کنترل تا پایان مرحله پیگیری هیچ درمانی را دریافت نکردند. آزمودنیها با استفاده از مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس لابیوند و لابیوند (۱۹۹۵) ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط در نسخه ۲۶نرمافزار SPSS تجزیهوتحلیل گردید. یافتهها: یافتهها حاکی از آن بود که برنامه کوتاهمدت راهحلمحور در مراحل پسآزمون و پیگیری بر افسردگی، اضطراب و استرس دانشآموزان با آسیب بینایی تأثیر مثبت و معناداری داشت (۰۰۱/۰= P).نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، این نتیجه به دست آمد که درمان راهحلمحور سبب بهبود پریشانی روانشناختی دانشآموزان با آسیب بینایی میشود و میتوان از این برنامه در مدارس ویژه دانشآموزان با آسیب بینایی استفادهنمود.
behzadi F, Ashori M. Effect of a Short-Term Solution-Oriented Program on the Psychological Distress of Students with Visual Impairment. JOEC 2025; 25 (3) : 4 URL: http://joec.ir/article-1-1947-fa.html
بهزادی فرزانه، عاشوری محمد. تأثیر برنامه کوتاهمدت راهحلمحور بر پریشانی روانشناختی دانشآموزان با آسیب بینایی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1404; 25 (3) :47-58
.jpg)
