زمینه و هدف: کم‌توانی ذهنی، میتواند بر ساختار خانواده اثر سوء داشته باشد و به دلیل ایجاد تنشهای روانی، اجتماعی و اقتصادی بر والدین، منجر به فروپاشی نظام خانواده گردد. این پژوهش باهدف بررسی نقش واسطه‌ای پذیرش کودک کم‌توان ذهنی در رابطه میان حمایت خانواده و مسئولیتپذیری اجتماعی کودک انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود که در بین مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی ساکن شهر اصفهان انجام شد. از میان جامعه مورد پژوهش با توجه به محدودیت‌های دسترسی به نمونه ، 200 نفر به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه مقیاس حمایت از خانواده (دانست و همکاران، 1984)، پذیرش کودک کم‌توان ذهنی (ران.هو و جین، 2014)، مقیاس مسئولیتپذیری اجتماعی دوکو و همکاران (2013) بود. داده‌ها با تحلیل همبستگی و معادلات ساختاری تحلیل شد. یافتهها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که حمایت از خانواده در ارتباط مستقیم و مثبت با پذیرش کودک کم‌توان ذهنی است و پذیرش کودک از طرف والدین ارتباط مثبت با مسئولیتپذیری در کودک دارد. با این وجود، بررسی روابط غیرمستقیم نشان داد که حمایت از خانواده از طریق پذیرش کودک با مسئولیتپذیری در کودک در ارتباط است (01/0>p). نتیجهگیری: با توجه به یافتهها می‌توان نتیجه گرفت که هر چقدر از خانواده دارای فرزند کم‌توان ذهنی در حوزههای مختلف به صورت واقعی حمایت شود، روحیهی آنها افزایش خواهد یافت و کودک مبتلا به کم‌توانی ذهنی، مورد پذیرش قرار خواهد گرفت و در نتیجه باعث بهبودی مسئولیتپذیری در کودک نیز می‌شود.
Delikhoon H, Rezapour-Mirsaleh Y, Mottaghi S, Ebrahimi Kiyasari H, Shahsiyah N. The mediating role of child acceptance in the relationship between family support and social responsibility in children with intellectual disability. JOEC 2025; 25 (2) : 9 URL: http://joec.ir/article-1-1802-fa.html
دلیخون حمید، رضاپور میرصالح یاسر، متقی شکوفه، ابراهیمی کیاسری هاجر، شاه سیاه نسیم. نقش واسطه‌ای پذیرش کودک کم‌توان ذهنی در رابطه میان حمایت خانواده و مسئولیتپذیری اجتماعی کودک. فصلنامه كودكان استثنايي. 1404; 25 (2) :111-124
.jpg)
