| فایل کلی مقاله
اثربخشی آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کاهش تکانشگری و قلدری دانشآموزان پسر دارای اختلال رفتاری
حافظ پادروند، دکتر عزتاله قدمپور، قاسم صفاری، شادی ذوالفقاری، دکتر مسلم قبادیان
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش اثربخشی آموزش مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر کاهش تکانشگری و قلدری دانشآموزان پسر دارای اختلال رفتاری بود. روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان پسر ۱۵-۱۲ سال دارای اختلال رفتاری شهر خرم آباد بود که در سال تحصیلی۴۰۱-۱۴۰۰ در مقطع متوسطه اول مشغول به تحصیل بودند. از میان جامعه آماری، تعداد ۳۰ دانشآموز دارای اختلال رفتاری به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب، و در ادامه هر یک از آنها به روش نمونهگیری تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. به منظور جمعآوری دادههای پژوهش از پرسشنامه تکانشگری بارات، مقیاس قلدری ایلینویز، پرسشنامه اختلالات رفتاری راتر (مقیاس معلم) و آموزش مثبت اندیشی استفاده شد. آموزش مثبت‌اندیشی به صورت ۱۰ جلسه ۷۵ دقیقه‌ای به گروه آزمایش ارائه شد. دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مثبت‌اندیشی در کاهش تکانشگری و قلدری دانش آموزان دارای اختلال رفتاری موثر است (۰۵/۰p<). نتیجهگیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش پیشنهاد میشود که از رویکرد آموزشی مثبت اندیشی در جهت کاهش رفتارهای تکانشگری و قلدری دانشآموزان دارای اختلال رفتاری استفاده شود.
کلیدواژه ها: مثبت اندیشی، تکانشگری، قلدری، اختلال رفتاری، دانشآموزان پسر
_____________________________________________________________
۱- نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه لرستان، مدرس دانشگاه فرهنگیان
۲ - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
۳ - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
۴ - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی
۵ - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان
|
.png)
.gif)
.jpg)
