|
اثربخشی تحریک الکتریکی مغزی بر حافظه کاری دیداری - شنیداری و توجه در دانش‌آموزان پسر با اختلال نارسانویسی
|
| بختیار مسلمی، غلامرضا چلبیانلو، محمود طباطبایی |
| دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان. |
|
|
چکیده: (293 مشاهده) |
هدف: نارسانویسی، یکی از مشکلات عصب روانشناختی است که منجر به افت تحصیل، اختلال در یادگیری و همچنین مشکلات روانشناختی در دانش‌آموزان می شود. این پژوهش به‌منظور بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مغزی بر حافظه کاری دیداری- شنیداری و توجه در دانش‌آموزان نارسانویس دوره ابتدایی انجام شده است. روش: در این مطالعه از روش آزمایشی پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 24 دانش‌آموز (7-12 ساله) مبتلا به نارسانویسی که به‌وسیله روانشناس و روانپزشک تأیید شده و سپس با مصاحبه بالینی بر‌اساس ملاک‌های تشخیصی DSM-V مبتلا به نارسانویسی تشخیص داده شده بودند، انتخاب شدند. سپس این تعداد به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. آن‌گاه قبل و بعد از درمان به‌وسیله آزمون ان بک، آزمون نقص توجه کانرز و آزمون دیکته محقق ساخته ارزیابی شدند. گروه مداخله 15 جلسه به‌صورت یک روز در میان با شدت 5/1 میلی‌آمپر به مدت 20 دقیقه در ناحیه DLPFC تحت درمان تحریک الکتریکی مغزی قرار گرفتند. یافته‌ها: تحلیل داده‌های پژوهش به کمک شاخص‌های مرکزی، میانگین و انحراف معیار و به‌کارگیری واریانس و همچنین با تحلیل کوواریانس نشان داد که میان ویژگی‌های کودکانی که تحت درمان تحریک الکتریکی مغزی (tDCS) و کودکان گروه گواه تفاوت معناداری در حافظه کاری دیداری-شنیداری و توجه وجود دارد (05/0p≤). نتیجه‌گیری: تحریک آنُدی ناحیه پیش‌پیشانی خلفی- جانبی موجب بهبود توجه و حافظه کاری دیداری- شنیداری در عملکرد دیکته دانش‌آموزان نارسانویس شد.
|
شماره‌ی مقاله: 8 |
| واژه‌های کلیدی: تحریک الکتریکی مغزی (tDCS)، قشر پیش‌پیشانی خلفی- جانبی (DLPFC)، نارسانویسی، حافظه کاری دیداری- شنیداری، توجه. |
|
|
متن کامل [PDF 411 kb]
(118 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/12/28 | پذیرش: 1401/2/8 | انتشار: 1401/8/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
