1- گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا (س)
چکیده: (3852 مشاهده)
هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر برنامه حرکتی اسپارک و بازیهای بومیمحلی بر تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. روش: این پژوهش از نوع کاربردی است که برای انجام آن از روش تحقیق نیمه تجربی بهره گرفته شده است. بدین منظور از بین 1288 دانشآموز ابتدایی دختر و پسر شهرستان پیرانشهر، 36 کودک (7 تا 10 ساله) مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از سیاهه اختلال هماهنگی رشدی ویژه والدین، سیاهه مشاهده حرکتی مخصوص آموزگاران غربال شدند و بطور تصادفی به سه گروه12 نفره تقسیم شدند. گروههای آزمایشی به مدت 4 هفته و هر هفته 4 جلسه به اجرای برنامههای تمرینی (برنامه تمرینی اسپارک و بازیهای بومیمحلی) پرداختند. ابزار مورد استفاده آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی، آزمون وکسلر و پرسشنامه رشد اجتماعی واینلند بود. آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یکطرفه جهت تحلیل دادهها استفاده گردید. یافتهها: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین پیشآزمون و پسآزمون در گروههای تمرین اسپارک و بازی بومیمحلی وجود داشت. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که اجرای گروه تمرین اسپارک و گروه بازیهای بومیمحلی در آزمون تبحر حرکتی و رشد اجتماعی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت. بطوریکه برنامه حرکتی اسپارک تاثیر بیشتری بر بهبود تبحر حرکتی و بازیهای بومیمحلی تاثیر بیشتری بر بهبود رشد اجتماعی این کودکان داشت. نتیجهگیری:این یافتهها پیشنهاد مینماید که از برنامه تمرینی اسپارک و بازیهای بومیمحلی جهت بهبود تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده گردد.
Effect of Spark and traditional games on motor proficiency and social growth in children with Developmental Coordination Disorder. JOEC 2019; 19 (2) :101-110 URL: http://joec.ir/article-1-524-fa.html
علی پور کلثوم، رحیمیان مشهدی مریم، حجازی دینان پریسا، عبدالشاهی مریم. تاثیر دو شیوه تمرین منتخب بر تبحر حرکتی و رشد اجتماعی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1398; 19 (2) :101-110