این پژوهش با هدف بررسی برنامههای آموزشی و پرورشی دانشآموزان دارای اختلالات رفتاری در مراکزی که به نحوی در آموزش و پرورش این دانشآموزان سهم دارند، انجام شده است. این مراکز شامل مدارس ویژه اختلالات رفتاری، مراکزی تحت عنوان اتاقهای مرجع و کلاسهای آموزشی مستقر در بخشهای روانپزشکی اطفال بیمارستانها هستند. به همین منظور با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه با کارکنان آموزشی مراکز مذکور اطلاعات لازم در ارتباط با 4 شاخص مورد ارزشیابی جمعآوری گردید. این شاخصها عبارت بودند از : 1- فرآیند ارجاع و تشخیص، 2- امکانات، 3- خدمات و برنامههای آموزشی و پرورشی و 4- وضعیت حرفهای کارکنان آموزشی. اهم نتایج به دست آمده در ارتباط با هر یک از شاخصهای مذکور به شرح زیر است: فرایند تشخیصگذاری به دلیل کمبود ابزارهای تشخیصی معتبر و عدم حضور متخصصین مجرب در ارتباط با دانشآموزان مدارس ویژه اختلالات رفتاری و دانشآموزان ارجاعی به اتاقهای مرجع به خوبی طی نمیشود، در حالی که این فرایند در بیمارستانها به نحو مطلوبتر و با دقت بیشتر انجام میشود. مکانهای اختصاص یافته به کلاسهای درس، فعالیتهای مشاوره ای و روانشناختی و مواد و وسایل آموزشی و کمک آموزشی در هیچ یک از مراکز مناسب و کافی ارزیابی نشدهاند. ارائه خدمات توانبخشی در کلیه مراکز ناکافی گزارش شده است. بیش از دو سوم کارکنان آموزشی، اطلاعات خود را در زمینههای روشهای اصلاح و تغییر رفتار، شناخت انواع اختلالات رفتاری و روشهای تدریس ناکافی دانستهاند. این یافتهها ضرورت تجدیدنظر و انجام اصلاحات لازم در برنامههای آموزشی و پرورشی دانشآموزان دارای اختلالات رفتاری را مورد تأکید قرار میدهد.
Beshavard S. valuation of Educational Programs for the Students with Behavioral Disorders. JOEC 2003; 3 (1) :13-38 URL: http://joec.ir/article-1-463-fa.html
بشارود سیمین. ارزشیابی از برنامههای آموزش و پرورش دانشآموزان دارای اختلالات رفتاری. فصلنامه كودكان استثنايي. 1382; 3 (1) :13-38