هدف:‌ این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه رابطه بین شیوه‌های فرزندپروری مادران و عزت نفس دانش‌آموزان دختر ناشنوا و شنوا در مقطع متوسطه شهر تهران، انجام پذیرفته است . روش: روش تحقیق توصیفی با تأکید بر همبستگی است و نمونه آماری شامل 69 دانش‌آموز دختر ناشنوا و 82 دانش‌آموز دخترشنوای مقطع متوسطه و مادران هر دو گروه بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه عزت‌نفس کوپراسمیت و پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری بامریند استفاده شد و به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمونهای آماری t استودنت برای گروههای مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین شیوه‌های فرزندپروری مادران دانش‌آموزان ناشنوا و شنوا تفاوت معناداری وجود ندارند( 01/0 (P< بیشتر مادران هر دو گروه نمونه از شیوه فرزند پروری مقتدرانه بهره می‌گیرند. بین عزت نفس دانش‌آموزان ناشنوا و شنوا تفاوت معنادار وجود دارد( 01/0 (P<، بین شیوه فرزندپروری مقتدرانه مادران با عزت‌نفس فرزندان در هر دو گروه ناشنوا و شنوا رابطه مثبت و معنادار وجود دارد( 05/0 (P<. نتیجه‌گیری: از آنجا که یافته‌های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین شیوه‌های فرزند پروری و عزت نفس دانش‌آموزان ناشنواست، ارائه آموزشهای لازم به والدین‌ این دانش‌آموزان برای رابطه بهتر و مؤثرتر با آنها، ضرورتی موکد است.