هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر درمانشناختی – رفتاری در کاهش اضطراب دختران نوجوان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است. روش: آزمودنیهای پژوهش 62 دختر17-15 ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بودند که از طریق پرسشنامه نگرانی پن استیت و مصاحبه تشخیصی به وسیله روانپزشک انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای داده شدند. برای بررسی اثر درمان شناختی – رفتاری در کاهش اضطراب قبل و بعد از درمان شناختی – رفتاری از آزمون اضطراب کتل استفاده شد. دادههای گردآوریشده با بهره گیری از آزمون آماری t و آمار توصیفی تحلیل شد. یافتهها: یافتههای این پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات اضطراب آزمودنیها در گروه آزمایش و گواه قبل از درمان شناختی – رفتاری هیچ تفاوت معناداری وجود ندارد. در حالیکه بعد از درمان شناختی – رفتاری نمرات اضطراب آزمودنیهای گروه آزمایش کمتر از گروه گواه بود. همچنین، بین میانگین نمرات اضطراب آزمودنیها در گروه آزمایشی در تست اضطراب کتل قبل و بعد از درمان شناختی – رفتاری تفاوت معناداری مشاهده شد. نتیجهگیری: درمان شناختی – رفتاری سبب کاهش اضطراب در دختران نوجوان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر میشود.
AliRezai Motlaq M, Asadi Z. Cognitive-Behavioral Therapy (CBT) in Ameliorating Adolescent Anxiety in Generalized Anxiety Disorders (GAD). JOEC 2009; 9 (1) :25-34 URL: http://joec.ir/article-1-329-fa.html
علیرضایی مطلق مرجان، اسدی زینب. تأثیر رفتار درمانی شناختی در کاهش اضطراب دختران نوجوان با اختلال اضطراب فراگیر. فصلنامه كودكان استثنايي. 1388; 9 (1) :25-34