هدف: هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی برنامه مشارکت خانه-مدرسه بر پیوند با مدرسه و تعامل با همسالان در دانش‌آموزان پسر دارای اختلال نقص-توجه و بیش‌فعالی بود. روش‌: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات نیمه‌آزمایشی از نوع پیش­آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی پژوهش شامل تمامی مادران، معلمان و دانش ­آموزان پسر دارای اختلال نقص‌توجه/بیش ­فعالی پایه‌ی پنجم و ششم ابتدایی مدارس ناحیه 2 شهر تبریز در سال تحصیلی 1401ــ1400 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس  تعداد 30 نفر از این دانش­ آموزان انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از مقیاس­های پیوند با مدرسه (SBQ) و تعامل با همسالان(IPR) برای جمع‌آوری داده ­ها در پیش و پس‌آزمون استفاده شد. برنامه آموزشی مشارکت خانه- مدرسه در نه جلسه آموزشی برای مادران و معلمان برگزار شد. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره و با نرم افزار SPSS-16 انجام شد و یافته‌ها نشان داد که نمرات آزمودنی­ ها در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون به لحاظ  آماری تفاوت معناداری وجود داشت، یعنی در روابط با همسالان و پیوند با مدرسه در گروه آزمایش تغییر معناداری تحت تأثیر مداخله برنامه مشارکت خانه- مدرسه به وجود آمده بود(05/0>p). نتیجه‌گیری: به‌واسطه اثربخش بودن برنامه آموزشی مشارکت خانه-مدرسه، طراحی و اجرای این برنامه برای سایر گروه‌های نارسایی ­های تحولی، معلمان و والدین آنها پیشنهاد می­شود.