هدف: هدف این پژوهش، تدوین الگوی پیشایندهای بیصداقتی تحصیلی در دانشآموزان دختر مدارس تیزهوشان در مقطع متوسطه دوم بود. روش: روش پژوهش، براساس ماهیت، توصیفی - همبستگی و براساس هدف، بنیادی بود. جامعه آماری مشتمل بر دانشآموزان دختر مدارس تیزهوشان مقطع متوسطه دوم استان لرستان بود. نمونه آماری بهمنظور پوششدادن دادههای لازم برای تحلیل معادلات ساختاری برابر با 480 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونهگیری بهصورت دردسترس و پرسشنامهها بهصورت داوطلبانه و به شیوه نظرسنجی اینترنتی تکمیل و در نرمافزار آموس تحلیل شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بیصداقتی تحصیلی ویترسپون و همکاران، ارزش مدرسه تومینن، سوینی و همکاران، اخلاق تحصیلی گلپرور، هویت علمی وینسنترز و شانن و نظارت والدین سیه، ین و چو بود. یافتهها: یافتهها نشان داد که اخلاق تحصیلی، هویت علمی و ارزش مدرسه رابطه علّی معنادار با بیصداقتی تحصیلی دارند، ولی نظارت والدین بدون رابطه علّی معنادار با بیصداقتی تحصیلی دانشآموزان بود. نتیجهگیری: براساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت که بهمنظور کاهش بیصداقتی تحصیلی در دانشآموزان مدارس تیزهوشان در آموزش مجازی باید بر مؤلفههای فردی و شخصیتی همچون اخلاق تحصیلی، هویت علمی و درک ارزش مدرسه تمرکز کرد و تمرکز بر نیروهای بیرونی مانند نظارت والدین نمیتواند زمینهساز کاهش این رفتار مخرب در فضای آموزشی مجازی باشد.
abdolahi moghadam M, hasanvand F A. Developing a Model of precedents of Academic Dishonesty in virtual education in gifted high School Students in Facing of the Coronavirus Pandemic. JOEC 2023; 23 (1) :65-76 URL: http://joec.ir/article-1-1602-fa.html
عبدالهی مقدم مریم، حسنوند فضل الله. تدوین مدل عوامل پیشایند بیصداقتی تحصیلی در آموزش مجازی در دانشآموزان مدارس تیزهوشان مقطع متوسطه دوم در دوران گسترش پاندمی کروناویروس. فصلنامه كودكان استثنايي. 1402; 23 (1) :65-76