1- دانشگاه شهید مدنی آذربایجان 2- دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (2778 مشاهده)
هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی روش سینا و ترکیب واجها در اصلاح نارسانویسی کودکان دارای اختلال یادگیری پایه دوم و سوم ابتدائی بود. روش: پژوهش از نوع آزمایشی و طرح پژوهش پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری شامل تمام دانشآموزان دارای اختلال یادگیری پایه دوم و سوم ابتدایی شهرستان تبریز بود که 45 نفر از آنها بهصورت نمونهگیری خوشهای انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه جایگذاری شدند (15 نفر در گروه مداخله به روش سینا، 15 نفر در گروه مداخله به روش ترکیب واجها و 15 نفر در گروه کنترل بدون مداخله). آزمون دیکته نویسی سیف نراقی و نادری و آزمون هوش ریون بر روی کودکان اجرا شد. گروههای آزمایش در 15جلسهی 45 دقیقهای در عرض 3 ماه مورد مداخله قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل مداخلهای صورت نگرفت. در پایان مداخلات مجدداً آزمون دیکته بروی دانشآموزان انجام گرفت و نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میان گروههای آزمایش و کنترل در نمرات پسآزمون تفاوت معنادار وجود دارد (0/001Sig=). نتایج آزمون تعقیبی LSD نیز نشان داد که بین نمرات پسآزمون در گروه ترکیب واجها و نمرات پسآزمون در گروه سینا تفاوت معنادار وجود دارد (0/01Sig=). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که هر دو روش آموزشی سینا و ترکیب واجها در بهبود عملکرد کودکان نارسانویس اثربخش است، با این حال روش ترکیب واج ها در کمک به حل مشکلات این کودکان موثرتر است.
Jafari L, Mehradsadr M, Dehghani Ahmadabad Z. The comparison of effectiveness of Sina educational and phonemics combination methods in dysgraphia correction in children with learning disabilities in primary and secondary grade in Tabriz city.. JOEC 2019; 19 (3) :93-104 URL: http://joec.ir/article-1-1013-fa.html
جعفری لیلا، مهرادصدر محمد، دهقانی احمدآباد زهرا. مقایسه اثربخشی روش آموزشی سینا و ترکیب واج ها در اصلاح نارسانویسی کودکان دارای اختلال یادگیری پایه دوم و سوم ابتدائی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1398; 19 (3) :93-104