اثربخشی بازیدرمانی عروسکی بر احساس کهتری دانشآموزان دارای لکنت زبان: یک مطالعه تک آزمودنی
سمیه غلامی، حامد صبوری، شراره شمشاد و سارا ندیمی
چکیده
هدف: لکنت زبان اختلالی است که بر روی صحبت کردن یا روانی کلام تاثیر می‌گذارد. لکنت زبان در دوران کودکی شروع میشود و در روابط اجتماعی فرد و عزت نفسش تاثیر منفی می گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله ایی بازی درمانی عروسکی بر احساس کهتری دانش آموزان دارای لکنت زبان در شهر ساری بود. روش: این پژوهش در چارچوب روش پژوهش این مطالعه شبه آزمایشی با ساختار طرح تک آزمودنی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی است. گروه نمونه به روش دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها سه پسر و یک دختردارای لکنت همراه با احساس کهتری بودند. ابزار سنجش بهبود (یا کاهش) احساس کهتری، پرسشنامه احساس کهتری بود. این پرسشنامه در سه مرحله خط پایه (۴ مرتبه)، خط مداخله (۸ مرتبه) و خط پیگیری (۳ مرتبه) توسط آزمودنیها تکمیل گردید. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از بازبینی دیداری نمودارها (فراز و فرود متغیر وابسته)، شاخصهای درصد بهبودی، درصد کاهش نمرات، تغییر پذیری و اندازه اثر استفاده شد. بازبینی دیداری، نمودارها، شاخصهای تغییر روند، شیب و اندازه اثر بیانگر کاهش احساس کهتری دانشآموزان دارای لکنت بود. نتیجه گیری: مداخله بازی درمانی عروسکی میتواند به کاهش احساس کهتری دانشآموزانی که دارای لکنت زبان هستند موثر واقع شود و به عنوان یک راهبرد موثر و مطلوب در این زمینه قرار گیرد..
واژه‌های کلیدی: احساس کهتری، بازی درمانی عروسکی، تک آزمودنی، لکنت زبان.
|
