هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله رواندرمانی مثبتگرا بر تنیدگی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی انجام شد. روش: در این مطالعه تعداد 30 نفر از مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی انتخاب گردیدند و با گمارش تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزار سنجش مقیاس تنیدگی والدینی بود. ابتدا پرسشنامه بهصورت پیشآزمون اجرا شد و سپس مداخله رواندرمانی مثبتگرا برای گروه آزمایش در 8 جلسه دوساعته برگزار گردید. در پایان دوره شرکتکنندگان دوباره با استفاده از مقیاس تنیدگی والدینی مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد مداخلۀ رواندرمانی مثبتگرا بر کاهشتنیدگی در هر دو قلمروی والد و کودک در مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی مؤثربوده است.نتیجهگیری: در نتیجه میتوان گفت استفاده از مداخلۀ رواندرمانی مثبتگرا بر کاهشتنیدگی مؤثر است و میتوان از آن جهت کاهش تنیدگی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی استفاده کرد.
Elmy Manesh N.
Effectiveness of Positive Psychotherapy on Stress in Mothers of Children with Intellectual Disability . JOEC 2018; 17 (4) :5-14 URL: http://joec.ir/article-1-578-fa.html
علمی منش نیلا. اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر تنیدگی در مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1396; 17 (4) :5-14