هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی نسبتهای آنتروپومتریک طول انگشتان اشاره و حلقه در افراد سالم و کمتوان ذهنی انجام شد تا بتواند کمکی به تشخیص زودهنگام این بیماری باشد. روش: فاصله بین نوک انگشتان تا بند انتهایی در 180 پسر 7 تا 10 ساله سالم و کمتوان ذهنی ساکن شهرستان زابل در گروههای سنی 7-8، 8-9 و 9-10 سال با کولیس دیجیتال اندازهگیری شد. کلیه نتایج آماری از نرمافزارهای اکسل، اسپیاساس و مینیتب استخراج شد. روشهای تحلیل آماری مورد استفاده آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، آزمون لون، آزمون تی دو نمونه مستقل را شامل میشد. همچنین از میانگین، خطای معیار و نمودارهای ستونی جهت توصیف اطلاعات استفاده شد. میانگین دادهها و نسبت طول انگشت دوم به چهارم (2D: 4D) در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. یافتهها: در هر سه گروه سنی متوسط اندازه آنتروپومتریک انگشت اشاره (2D) دست چپ افراد کمتوان ذهنی از پسران سالم کمتر است که از نظر آماری این اختلاف اندازه تنها در گروه سنی 9-10 سال معنادار است (05/0 ≥P). در دو گروه سنی 8-9 سال و 9-10 سال، متوسط اندازه آنتروپومتریک انگشت حلقه (4D) دست چپ کمتوان ذهنی بهطور معناداری از پسران سالم کمتر است (05/0 ≥P). در هر سه گروه سنی بین متوسط اندازه آنتروپومتریک نسبت انگشت اشاره به حلقه دست چپ پسران سالم با کمتوان ذهنی اختلاف معناداری وجود ندارد (05/0<P). نتیجهگیری: مطابق با نتایج این تحقیق، میتوان مقایسه نسبت انگشتان بین گروه سالم با برخی از گروههای بیمار از جمله پسران کمتوان ذهنی را بهعنوان یک عامل پیشآگهی پیشنهاد نمود.
Tehranipour M, VatanshenasMehrbakhsh M. Anthropometric Study of the Ratio of Left-Hand Index Finger to Ring Finger (2D:4D) among Sistani Boys with and without Intellectual Disability Aged 7 to 10 Years in Zabul, Iran
. JOEC 2018; 17 (3) :63-72 URL: http://joec.ir/article-1-556-fa.html
طهرانی پور مریم، مهربخش آزیتا، وطن شناس مصطفی. مطالعه آنتروپومتری نسبت انگشت اشاره به حلقه (2D: 4D) دست چپ پسران سالم و کمتوان ذهنی 7 تا 10 سال در اقوام سیستانی ساکن شهرستان زابل. فصلنامه كودكان استثنايي. 1396; 17 (3) :63-72