هدف: پژوهش حاضر، با هدف جمع‌آوری اطلاعات و ارزیابی میزان شاخص بهداشتی DMFT  و وضعیت دهان و دندان در بیماران مبتلا به نشانگان داون انجام شد. روش: برای انجام این پژوهش، با مراجعه به مراکز نگهداری کودکان عقب‌مانده و همچنین مدارس استثنایی همدان، همه مبتلایان به نشانگان داون ثبت و ارزیابی شدند و طبق روش استاندارد  , WHO , DMFT کودکان بررسی و در فرمهای مخصوص ثبت شد؛ همچنین از طریق پروب کردن هر دندان CPITN فرد ارزیابی شد. یافته‌ها: در این پژوهش 18 فرد مؤنث (6/48% ) و 19 فرد مذکر (4/51% ) مبتلا به نشانگان داون بررسی شدند.62% گروه مورد پژوهش 12-9 ساله و38% آنها 17-13 ساله بودند. در مجموع 73%  نمونه‌ها دارای CPITN برابر 1 و 27% دارای CPITN برابر 2 بودند . در میان افراد مؤنث 72% دارای CPITN برابر 1 و 28% دارای CPITN برابر 2 و در افراد مذکر 74% دارای CPITN برابر 1 و 26% دارای CPITN برابر 2 بودند . میزان DMFT در افراد مؤنث و مذکر به ترتیب 7/6 و 1/6 بود . میانگین DMFT بیماران به دست آمده این پژوهش 4/6 است . نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر درصد بالایی ازکودکان مبتلا به نشانگان دوان همدان، ضایعات پوسیدگی و مشکلات دهان و دندان داشتند؛ لذا نیازمند درمانهای دندان‌پزشکی، آموزش دقیق و مکرر دهان ودندان و کنترلهای دوره‌ای هستند. همچنین فراهم آوردن امکانات مالی و تجهیزات لازم برای این برنامه‌ها ضروری به نظر می‌رسد.