هدف : پژوهش حاضر مقایسه مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان آسیب دیده شنوایی و بینایی در مدارس تلفیقی و استثنایی استان قزوین است. روش: در پژوهش پس رویدادی حاضر، از بین دانش‌آموزان استثنایی، کلیه دانش‌آموزان طرح تلفیق (85 نفر) انتخاب واز دانش‌آموزان استثنایی مشغول به تحصیل درمدارس استثنا یی (1376نفر) نیز تعداد 115 نفر از آنهایی که بیشترین شباهت را باتوجه به متغیرها‌ی کنترل مثل سن، جنس، پایه تحصیل و نوع معلولیت داشتند به عنوان گروه همتا شده با دانش‌آموزان تلفیقی انتخاب شدند. برای ارزیابی مهارتها‌ی اجتمایی دانش‌آموزان از مقیاس درجه بندی مهارتها‌ی اجتماعی گرشام والیوت (1990) فرم ویژه ارزیابی توسط معلم استفاده شد. یافته‌ها‌‌‌: نتایج این پژوهش نشان داد که بین میانگین نمره مهارتها‌ی اجتمایی وهمچنین پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مشغول به تحصیل درمدارس استثنایی و مدارس عادی(تلفیقی) تفاوت معناداری وجودندارد. همچنین مقایسه دوگروه نشان داد که تفاوت معناداری بین دانش‌آموزان دختر و پسر ناشنوا در موقعیت تلفیقی و استتثنایی وجود دارد. و این تفاوت نشان می‌دهد که دختران از نظر مهارت اجتماعی وپیشرفت تحصیلی نمرات بالاتری کسب کرده‌اند. نتیجه گیری:از یافته‌‌ها‌‌ی پژوهش نتیجه گیری می‌شود که تلفیق دانش‌آموزان استثنایی در مدارس عادی این استان تاثیری در جهت افزایش مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان ندارد و باید همرا ه با این اقدام به عوامل مؤثر در تلفیق دانش‌آموزان نیز توجه شود.