هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی‌درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب اجتماعی و هوش هیجانی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی انجام شد. روش: این پژوهش، یک مطالعه شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل بود. 26 نفر از دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی به روش نمونه‌گیری در دسترس از مدارس شهر اصفهان انتخاب شدند. آنها با روش تصادفی به دو گروه 13 نفری تقسیم و در یکی از گروه‌های آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در برنامه بازی‌درمانی شناختی رفتاری در 10 جلسه و هفته‌ای یک جلسه شرکت کردند در حالی که گروه کنترل در این جلسات شرکت نکردند. آزمودنی‌ها با استفاده از مقیاس اضطراب اجتماعی (ماتسون و فرند، 1969) و پرسشنامه هوش هیجانی (برادبری و گریوز، 2004) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و چندمتغیری با به کارگیری نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شدند. یافته‎ها: نتایج نشان داد که مداخله تاثیر مثبت و معناداری بر اضطراب اجتماعی و هوش هیجانی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی در گروه آزمایش داشت (001/0P₌).  نتیجه‌گیری: با توجه به این که برنامه بازی‌درمانی شناختی رفتاری سبب کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش هوش هیجانی دانش آموزان کم توان ذهنی شد، بنابراین برنامه‌ریزی برای آموزش چنین برنامه‌هایی مانند برنامه بازی‌درمانی شناختی رفتاری نقش مهمی در کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش هوش هیجانی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی دارد.