چکیده: هدف: اختلال نارسا خوانی بعنوان یکی از شایع ترین مشکلات یادگیری، نیازمند روش های تشخیصی دقیق وعینی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه قدرت تشخیصی متغیر های رصد چشمی ( تثبیت های چشمی، ساکاد ومدت خیرگی) در شناسایی کودکان نلرسا خوان انجام شد. روش: این پزوهش روی 30 دانش اموز 9 تا 12 ساله (15کودک نارسا خوان و15 کودک عادی) انجام پذیرفت. شرکت کنندگان با استفاده از دستگاه ردیاب چشمی Tobi pro spectrumدر حین انجام تکلیف خواندن متن فارسی مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مربوط به حرکات چشم با روش اماری پیشرفته تحلیل شدند. یافته ها: این پژوهش به نتایج زیر دست یافت: 1- همبستگی قوی ومعنادار بین تعدا تثبیت های چشمی ونارسا خوانی (p<0/01 ) 2- همبستگی ضعیف برای متغیرهای ساکاد ومدت خیرگی (p<0/1>0/05) . نتیجه گیری: یافته ها حاکی از این است تعداد تثبیت های چشمی می تواند شاخص دقیق تر در غربالگری وتشخیص اولیه نارسا خوانی در کودکان مورد استفاده قرار گیرد. کلماتکلیدی: نا‌رسا‌خوانی، اختلالیادگیری ویژه، رصدچشمی، علوماعصاب شناختی
khosravian F, Esteki M, Eynypour J. Comparison of Visual Observation in Children With and Without Dyslexia: Fixations, Saccadic Movements, and Fixation Duration. JOEC 2025; 25 (2) : 5 URL: http://joec.ir/article-1-1939-fa.html
خسرویان فهیمه، استکی مهناز، عینی پور جواد. مقایسه‌ی رصد چشمی در کودکان نا‌رسا‌خوان وبدون نارسا خوانی: تثبیت‌های چشمی، جهش‌های ساکاد و طول مدت خیرگی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1404; 25 (2) :59-68
.jpg)
