هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی برنامۀ حافظۀ کوتاه­مدت و بررسی اثر­بخشی آن بر روی فراخنای حافظۀ کوتاه­‌مدت صورت گرفته است. روش: این پژوهش با استناد به مدل پردازش اطلاعات (1968) و حافظه بدلی  طراحی شده و سپس با استفاده از طرح شبه آزمایشی، کودکان کاشت حلزون شده­ای که جهت دریافت برنامه توان‌بخشی در سنین 4 تا 8 ساله، به یک مرکز کاشت حلزون شنوایی مراجعه کرده بودند، تعداد 10 نفر از آنان به صورت 2 گروه 5 نفره آزمایش و کنترل انتخاب شدند و برای اندازه­گیری فراخنای حافظۀ کوتاه­مدت آزمودنی­ها از خرده آزمون حافظۀ عددی وکسلر به­عنوان پیش­آزمون و پس­‌آزمون استفاده شد، سپس بعد از پیش‌­آزمون، تکالیف برنامه تربیتی حافظۀ کوتاه­مدت طی 12 جلسه به کودکان گروه آزمایشی ارائه شد. داده­های بدست آمده، با استفاده از آزمون کوواریانس با نرم افزار spss تحلیل شد. یافته­‌ها:  نتایج پژوهش حاکی از تفاوت معنادار در فراخنای حافظۀ کوتاه­‌مدت گروه آزمایش بود، در حالی­که چنین تفاوتی در گروه کنترل دیده نشد. نتیجه­‌گیری: این پژوهش نشان داد که برنامۀ تربیت حافظۀ کوتاه‌مدت در عملکرد فراخنای حافظۀ کوتاه­مدت کودکان ناشنوای کاشت حلزون موثر بوده و منجر به بهبود حافظۀ کوتاه‌­مدت شده است.