هدف: هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر مهارتهای اجتماعی، توجه و تمرکز کودکان 6 تا۱۰ ساله با نارسایی ویژه در یادگیری بوده است. نارسایی ویژه در یادگیری به گروه ناهماهنگی از اختلالهای رشدی گفته میشود که به شکل مشکلات عمده در فراگیری و بهکارگیری نارساییهای خواندن، نوشتن و ریاضیات آشکار میشود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با پسآزمون و پیشآزمون در دو گروه آزمایش و کنترل میباشد. جامعه آماری شامل تمام کودکان 6 تا10 ساله در مرکز آموزش اختلال یادگیری توانای شهرستان قائمشهر به تعداد 50 نفر در سال تحصیلی 1399-1400 است که از این میان 30 نفر به شیوه نمونه در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 16 جلسه تحت موسیقیدرمانی قرار گرفت و گروه کنترل تا پایان پژوهش مداخلهای دریافت نکرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ماتسون و پرسشنامه کانرز بود. دادههای گردآوریشده با استفاده از روشهای آمار توصیفی (شاخصهای میانگین، درصد، انحراف معیار، ترسیم جدول فراوانی) و در بخش استنباطی از روش GEEاستفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که موسیقیدرمانی بر رفتار اجتماعی مناسب، رفتار غیراجتماعی، پرخاشگری، رفتار تکانشی و اطمینان زیاد بهخودداشتن و همینطور مشکلات سلوک پسران و دختران و بیتوجهی - رؤیاپردازی کودکان دارای نارسایی ویژه در یادگیری اثربخش است (05/0>P). نتیجهگیری: استفاده از موسیقیدرمانی میتواند بر مهارتهای اجتماعی، توجه و تمرکز کودکان داراینارسایی ویژه در یادگیری مفید باشد.
Effectiveness of Music-based Education on the Social Skills, Attention and Concentration of 6-10-year Old Children with Special Learning Disabilities. JOEC 2023; 23 (3) : 1 URL: http://joec.ir/article-1-1648-fa.html
برزگر اسکندرکلایی صبورا، بابایی هدی، رحبپور عزیزی زهرا. اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر مهارتهای اجتماعی، توجه و تمرکز کودکان 6 تا ۱۰ ساله با نارسایی ویژه در یادگیری. فصلنامه كودكان استثنايي. 1402; 23 (3) :7-18