هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر درجات مختلف نارساخوانی بر استرس والدینی در مادران دارای کودک نارساخوان بود. روش این پژوهش، توصیفی و از نوع پسرویدادی است. جامعۀ آماری آن، مادران دارای کودک نارساخوان مراجعه کننده به مرکز اختلالات ویژۀ یادگیری دانشگاه شهید بهشتی و مرکز خدمات روانشناختی توحید بود که از بین آنها 72 نفر با روش نمونهگیری طبقهای تصادفی انتخاب شدند. دادهها از طریق آزمون اختلال خواندن و شاخص تنیدگی والدینی ( PSI) گردآوری شدند و سپس از طریق آزمونهای تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج حاصل نشان داد که میزان استرس والدینی کلی و در هر دو قلمرو آن، در مادران دارای کودک نارساخوان، بالاتر از نمره برش است. نتیجه گیری: استرس والدینی کلی در بین مادران دارای کودک نارساخوان با سطوح خفیف، متوسط و شدید، تفاوت معناداری داشت؛ استرس والدینی در قلمرو کودک در بین مادران دارای کودک نارساخوان با سطوح خفیف، متوسط و شدید، تفاوت معناداری داشت؛ استرس والدینی در قلمرو والدین در بین مادران دارای کودک نارساخوان خفیف با متوسط و شدید، تفاوت معناداری داشت، اما تفاوت بین استرس والدینی در قلمرو والدین در مادران دارای کودک نارساخوان متوسط با شدید معنادار نبود.
Yaryari F, Ba’ezzat F, Ahmadi Ghoozlogeh A. The Effect of Different Levels of Dyslexia on Parental Stress. JOEC 2012; 12 (3) :25-30 URL: http://joec.ir/article-1-164-fa.html
یاریاری فریدون، باعزت فرشته، احمدی قوزلوجه احمد. تأثیر درجات مختلف نارساخوانی بر استرس والدینی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1391; 12 (3) :25-30