هدف: پژوهش حاضر، با هدف مقایسه انواع کارکردهای اجرایی در دانش‌آموزان با اختلالات یادگیری غیرکلامی و نارساخوان، انجام شد. روش: پژوهش حاضر، پس­رویدادی از نوع علی- مقایسه‌ای است و نمونه مورد بررسی 31 دانش‌آموز با اختلالات یادگیری غیرکلامی و 22 دانش‌آموز نارساخوان است که با روش نمونه‌گیری غربالگری چندمرحله‌ای و به­صورت تصادفی از مناطق 19 گانه شهرتهران انتخاب شدند. برای تشخیص اختلال یادگیری غیرکلامی از فرمهای ارزیابی و مقیاس تشخیصی اختلالات یادگیری گلداستین(2002) و برای تشخیص نارساخوانی از آزمون اختلالات خواندن مرادی، کرمی‌نوری (1386) استفاده شد و برای ارزیابی کارکردهای اجرایی (حافظه کاری، برنامه‌ریزی، انعطاف‌پذیری و میزان توجه) به ترتیب از آزمونهای ویسکانسین و سه خرده آزمون وکسلر (حساب، حافظه ارقام و رمز گردانی)‌ استفاده شد. داده‌ها با نرم‌­افزار SPSS و روشهای تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در مؤلفه برنامه­ریزی بین میانگین خرده آزمونهای تعداد طبقات، در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در شاخص انعطاف­پذیری، انعطاف‌پذیری دانش‌آموزان با اختلالات یادگیری غیرکلامی، بیشتر از دانش‌آموزان نارساخوان است. در مؤلفه حافظه کاری، خطاهای غیرتکرار در دانش‌آموزان با اختلالات یادگیری غیرکلامی، بیشتر از نارساخوان است؛ همچنین مؤلفه توجه بین دو گروه تفاوت ندارد. نتیجه گیری: دانش‌آموزان نارساخوان در کارکردهای اجرایی، در حافظه وضعیت بهتری نسبت به دانش‌آموزان با اختلالات یادگیری غیرکلامی دارند و آسیب در نیمکره راست مغز بیشتر مشاهده شد، اما در انعطاف پذیری دانش­آموزان با اختلالات یادگیری غیرکلامی بالاتر از گروه نارساخوان هستند و در دو مؤلفه دیگر تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.