هدف: هدف این فراتحلیل، تعیین میزان اثربخشی برنامه‌های آموزشی شیوه‌های فرزندپروری بر اختلالات رفتاری کودکان بود. این پژوهش با استفاده از تکنیک فراتحلیل و با یکپارچه کردن نتایج تحقیقات مختلف، اندازه اثر برنامه‌های آموزشی شیوه‌های فرزند‌پروری را مشخص می‌نماید. روش: در مجموع 10 پژوهش قابل قبول از لحاظ روش‌شناختی انتخاب شدند و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. منابع جستجوی داده‌ها، اسناد علمی دانشگاه­ها، پایگاه اطلاعات علمی(SID)، پایگاه مجلات تخصصی نور (noormags) و پژوهشگاه علوم وفناوری اطلاعات ایران بودند. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود. یافته‌­ها: یافته­های پژوهش نشان داد که میزان اندازه ‌اثر برنامه های آموزشی شیوه­های فرزندپروری بر اختلالات رفتاری، بالا بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که برنامه‌های آموزشی شیوه‌های فرزندپروری می‌تواند به‌عنوان روشی مناسب برای پیشگیری از اختلالات رفتاری در مراکز آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.