هدف: در پژوهش حاضر که موضوع آن نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک است، به این امر پرداخته می شود که آیا تاب آوری میتواند بر ارتباط اختلال سلوک با حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی اجتماعی و هوش هیجانی پلی بزند یا خیر. روش: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. این پژوهش در کانون اصلاح و تربیت شهر تهران انجام شده و تعداد افراد نمونه آن 72 پسر بودند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامۀ تاب آوری کونور و دیویدسون، پرسشنامۀ حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران، پرسشنامۀ خودکارآمدی اجتماعی کنلی، پرسشنامۀ هوش هیجانی شاته و پرسشنامۀ درجهبندی تشخیص اختلال سلوک (فرم معلمان) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان دادند حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی اجتماعی، هوش هیجانی و تاب آوری هرکدام ارتباط منفی معناداری با اختلال سلوک دارند. با این حال نقش میانجی تابآوری در ارتباط اختلال سلوک با حمایت اجتماعی ادراک شده، خودکارآمدی اجتماعی و هوش هیجانی مورد تأیید قرار نگرفته است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده به نظر میرسد لازم است آموزش تاب آوری در قالب مفاهیم نظری و عملی برای این گروه از اختلال رفتاری میسر گردد. همچنین افزایش احساس ادراک حمایت اجتماعی، خودکارآمدی و هوش هیجانی به منظور کاهش نشانه های این اختلال در آنها ضروری خواهد بود.
samanifar E, bagherian F, emadi chashmi J. Prediction of Conduct Disorder Based on Perceived Social Support, Social Self-Efficacy and Emotional Intelligence: The Mediating Role of Resilience. JOEC 2021; 21 (2) : 2 URL: http://joec.ir/article-1-1330-fa.html
سامانیفر الناز، باقریان فاطمه، عمادی چاشمی جواد. پیش‌بینی اختلال سلوک بر اساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده، خودکارآمدی اجتماعی و هوش هیجانی با میانجیگری تابآوری. فصلنامه كودكان استثنايي. 1400; 21 (2) :21-36
.jpg)
