چکیده هدف: ناتوانی یادگیری ازجمله مسائلی است که به‌واسطه رشد روانشناسی در دهه‌های اخیر، موردتوجه فراوان قرارگرفته است و افراد مبتلابه ناتوانی یادگیری با مجموعه‌ای از واکنش‌های منفی اجتماعی روبه‌رو می‌شوند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان بین‌فردی بر بهبود خودکنترلی و اضطراب اجتماعی در دانش‌آموزان مبتلابه ناتوانی یادگیری خاص انجام شد. روش: این پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری خاص مراجعه کننده به مرکز تخصصی وابسته به آموزش و پرورش شهرستانهای اردبیل و گرمی بود. نمونه پژوهش 30 دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری خاص بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جای‌دهی شدند. برای جمعآوری داده‌ها، از پرسشنامه‌های مشکلات یادگیری (LDQ)، خودکنترلی تانچی و همکاران و اضطراب اجتماعی لاجرسا استفاده شد. گروه آزمایش 8 جلسه60 دقیقهای درمان کوتاه مدت روابط بین فردی کلرمن و همکاران را دریافت کردند و برای گروه کنترل مداخله‌ای ارائه نشد. دادههای جمعآوری شده نیز با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره به وسیله نرمافزار spss27 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان کوتاه مدت روابط بین فردی موجب بهبود خود کنترلی و اضطراب اجتماعی دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیریخاص شده است (001/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان از آموزش درمان روابط بین فردی برای ارتقاء خود کنترلی، اضطراب اجتماعی، سلامت روانی و کاهش علائم اختلال و مشکلات هیجانی-رفتاری دانش آموزان دارای اختلال ناتوانی یادگیری استفاده کرد. کلیدواژه:درمان بین فردی، خودکنترلی، اضطراب اجتماعی، ناتوانی یادگیری خاص
EzatiBabi M, narimani M, mikaeili N, aghajani S. The effectiveness of interpersonal therapy on improving self-control and social anxiety in students with learning disabilitie. JOEC 2025; 24 (4) : 7 URL: http://joec.ir/article-1-1938-fa.html
عزتی بابی مریم، نریمانی محمد، میکائیلی نیلوفر، آقاجانی سیف اله. اثربخشی درمان بین‌فردی بر بهبود خودکنترلی و اضطراب اجتماعی در دانش‌آموزان مبتلابه ناتوانی یادگیری. فصلنامه كودكان استثنايي. 1403; 24 (4) :87-100
.jpg)
