1- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران 2- استاد یار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
چکیده: (12 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی کودک محور بر توجه مشترک کودکان طیف اوتیسم انجام شد. به این منظور از روش تجربی با پیشآزمون و پسآزمون تک گروهی استفاده شد.مواد و روش: جامعه آماری شامل تعدادی از کودکان 7 تا 9 ساله مبتلابه اختلال طیف اوتیسم شهر سمنان در سال تحصیلی 1401 -1400 بودند؛ پس از انتخاب مدرسه موردنظر، 13 نفر از دانش آموزان که دارای ملاک پژوهش بودند بهعنوان نمونه انتخاب شدند. پیش از انجام مداخله و پسازآن، از دانشآموزان آزمون گرفته شد تا میزان اثربخشی بازیدرمانی موردبررسی قرار گیرد. برای سنجش توجه اشتراکی از کار برگ ثبت مقولههای توجه اشتراکی بین آزمونگر- کودک استفاده گردید. همچنین در این پژوهش نمره هوش این کودکان بررسی شد. دامنه نمره هوشبهر کلی در آزمون هوش وکسلر چهار تجدیدنظر شده از 89 تا 101 بود که میانگین و انحراف استاندارد هوشبهر کلی آنان 77/3 ± 54/95 بوده است.بافتهها: یافتههای این پژوهش با استفاده از روش آماری تی جفت شده نشان میدهد با اجرای بازیدرمانی کودک محور بر کودک اوتیسم در جلسات پایانی بازیدرمانی از نسبت آغازگری توجه مشترک آزمونگر (اجراکننده بازیدرمانی کودک محور) کاسته شده است و آغازگری توجه مشترک کودک اوتیسم افزایشیافته است بهطوریکه در آخرین جلسه بازیدرمانی کودک محور آغازگری توجه مشترک به حالات متوسط 50% برای آزمونگر و 50% برای کودک اوتیسم نزدیک شده است.نتیجهگیری: بر این اساس میتوان نتیجه گرفت بازیدرمانی کودک محور آغازگری توجه مشترک را در کودکان طیف اوتیسم افزایش میدهد و ادامه توجه مشرک را بهبود میبخشد.
Salehi Komroodi M. The effectiveness of child-centered rehabilitation therapy on the joint attention of children with autism spectrum. JOEC 2025; 25 (3) : 1 URL: http://joec.ir/article-1-1827-fa.html
صالحی کمرودی مهدیه، احمدی عزت الله، سلیمانی مهران. اثربخشی بازیدرمانی کودک محور بر توجه مشترک کودکان طیف اوتیسم. فصلنامه كودكان استثنايي. 1404; 25 (3) :7-16
.jpg)
