طیبه اسکندری، شعله امیری، حسینعلی مهرابی،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش ذهنخوانی بر کاهش علایم نارساییتوجه- بیشفعالی کودکان ۱۰ ساله شهر اصفهان با طرح پژوهشی نیمهتجربی، همراه با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. روش: جامعه آماری شامل تمام کودکان پسر مبتلا به اختلال نارساییتوجه- بیشفعالی در حال تحصیل در مدارس پسرانه ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ بود که پس از مصاحبه با معلمان مدارس (تعداد ۵ مدرسه) کودکانی که از نظر معلم مشکلات بیشفعالی و نارسایی توجه داشتند، شناسایی شدند که ۱۰۰ دانشآموز بودند، سپس با اجرای برگه ارزیابی علایم مرضی کودکان (CSI-۴) بهوسیله معلمان، تعداد ۴۶ دانشآموز (از بین ۱۰۰ نفر) انتخاب شدند، پس از آن با استفاده از آزمون تکالیف باور غلط، ۲۰ نفر از دانشآموزان که نمرهذهنخوانی کمتر از متوسط کسب کردند، بهطور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس بر گروه آزمایش ۱۰ جلسه۴۰ دقیقهای آموزش ذهنخوانی اجرا شد. درنهایت با احتساب ریزش آماری، ۱۴ دانشآموز (در هر گروه ۷ نفر) در پژوهش باقی ماندند. دادههای بهدستآمده با استفاده از نرمافزار spss-۲۴ به روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ذهنخوانی باعث کاهش علایم بیشفعالی و نارساییتوجه و بهبود ذهنخوانی در کودکان دارای اختلال نارساییتوجه- بیشفعالی شده است (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: درنتیجه آموزش ذهنخوانی بهعنوان یکی از زیرمجموعههای نظریه شناخت اجتماعی در بهبود علایم نارساییتوجه، بیشفعالی و توانایی ذهنخوانی در کودکان کاربرد دارد.