۷ نتیجه برای اختلال اتیسم
مینا احمدی کهجوق، خانم مژگان فرهبد، آقای حسین سورتجی، دکتر مهدی رصافیانی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۸۹ )
چکیده
هدف: در این مقاله شواهد و مستندات دربارهُ الگوهای پردازش حسی در کودکان با اختلال اتیسم، از دیدگاه مدل وینی دان عرضه میشود. روش: در ابتدا توضیحی از اختلال اتیسم و سپس مدل پردازش حسی وینی دان داده می شود و در ادامه مطالعات انجام گرفته و نتایج حاصل از آنها بیان میشود. یافتهها و نتیجهگیری: الگوهای پردازش حسی در کودکان با اختلالات طیف اتیسم با همسالان بهنجار آنها متفاوت و به صورت بارزی در یک انتهای پیوستار قرار میگیرد. بیشترین مشکل در تصفیه شنیداری است که منجر به ناتوانی کارکردی در این کودکان میشود
محسن ژکان، دکتر سید علی حسینی، دکتر محمدرضا محمدی، دکتر مسعود صالحی،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
هدف: هدف از انجام این تحقیق، بررسی تأثیر آموزش مهارتهای تمرین توپ در یک برنامۀ ۴ هفتهای بر رشد حرکتی درشت و ظریف کودکان ۴ تا ۷ ساله مبتلا به اتیسم میباشد. روش: این مطالعه از نوع نیمهتجربی بوده و از روش نمونهگیری آسان استفاده گردید. شرکتکنندگان شامل ۱۴ کودک (۱۲ پسر و ۲ دختر) بودندکه در ۴ هفتۀ نخست (مرحله اول) از درمان رایج استفاده کرده و در ۴ هفتۀ دوم (مرحله دوم) مداخلات درمانی در ۱۰ جلسه ارایه گردید، در حالی که درمان رایج کودکان ادامه یافت. برای سنجش رشد حرکتی ظریف و درشت از آزمون رشد حرکتی پی بادی و برای سنجش تأثیر درمان از پرسشنامه ارزیابی درمان اتیسم استفاده گردید.برای تحلیل دادهها از تحلیل واریانس اندازههای تکراری و آزمون مقایسات دوبهدوی بن فرونی استفاده شد یافتهها: بررسی دادهها نشان داد که میانگین نمرات رشد حرکتی درشت و ظریف و همچنین نمرات ارزیابی درمان اتیسم در هر دو مرحله پژوهش از نظر آماری معنادار هستند (p<۰,۰۰۱). شایان ذکر است که تفاضل میانگین نمرات مرحلهدوم نسبت به مرحله اول افزایش قابلملاحظهای نشان میدهد. نتیجهگیری: نتایج فوق حاکی از آن است که آموزش مهارتهای تمرین توپ میتواند در کنار درمان رایج باعث بهبود رشد حرکتی ظریف و درشت شود. کاهش میانگین نمرات در پرسشنامه ارزیابی درمان اتیسم نیز نشان دهنده کاهش شدت علایم اختلال اتیسم ناشی از درمان رایج و آموزش مهارتهای تمرین توپ میباشد
دکتر نرگس چیمه، خانم طیبه محتشمی، خانم هاله افقی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
هدف: پژوهش حاضر سعی دارد، مشکلات رفتاری خواب را در کودکان دارای اتیسم بررسی کرده و با کودکان عادی مورد مقایسه قرار دهد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع علی – مقایسهای و جامعۀ آماری شامل کلیه کودکان سنین پیش دبستانی دارای اتیسم و عادی شهر تهران بود. حجم گروه نمونه، ۹۷ نفر از کودکان دارای اتیسم و کودکان عادی بود که به صورت دردسترس انتخاب شدند. از مقیاس عادتهای رفتاری خواب کودکان (CSHQ) که توسط والدین گزارش میشود، به عنوان ابزار در پژوهش حاضر استفاده گردید. یافتهها: نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که مشکلات رفتاری خواب در کودکان دارای اتیسم در مقایسه با کودکان عادی تفاوت معنیداری دارد. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که مشکلات رفتاری خواب در کودکان دارای اتیسم نسبت به کودکان عادی بیشتر است و این میتواند به خاطر ویژگیهای این کودکان باشد. بنابراین دقت به وضعیت خواب کودکان ، در این زمینه توصیه میشود.
معین پوراعتماد، دکتر محمد تقی نظرپور، دکتر حمیدرضا پوراعتماد،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
ta http-equiv=Content-Type content="text/html; charset=utf-۸">ta name=ProgId content=Word.Document>ta name=Generator content="Microsoft Word ۱۵">ta name=Originator content="Microsoft Word ۱۵">
ta http-equiv=Content-Type content="text/html; charset=utf-۸">ta name=ProgId content=Word.Document>ta name=Generator content="Microsoft Word ۱۵">ta name=Originator content="Microsoft Word ۱۵">هدف: هدف این مطالعه شناسایی و معرفی نیازهای روانشناختی کودکان اتیستیک و کودکان عادی است تا در طراحی معماری مهدکودک و پیشدبستان تلفیقی با رویکرد عملکردگرایانه، اعمال شود. روش: روش این پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوی اسنادی-کتابخانه ای است. به این منظور نظریه های روانشناسی رشد و منابع اصلی روانشناسی بالینی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین دو مرحله جستجو انجام شد: ۱) جستجوی کتابخانه ای در میان کتابها، مقالهها، مجلهها و پایاننامه هایی که تا کنون در باره طراحی فضا برای کودکان عادی و کودکان اتیسم انجام گرفته است. ۲) جستجوی منظم پایگاههای اطلاعاتی ایرانی و خارجی. یافتهها:در تحلیل ویژگیهای کودکان عادی سه عامل روانشناختی شناسایی شد: مولفههای زیستی، مولفه های روانی و مولفههای اجتماعی. در ذیل این سه عامل، نه خرده مؤلفه یا نیاز سطح دو تعیین شد، مثل: نیاز به امنیت، نیاز به تعلق به محیط، نیاز به تحرک. در ادامه، این خرده مولفه ها با ویژگیهای بالینی کودکان اتیستیک ترکیب شدند و فهرست مؤلفه های روانشناختی- معمالی دو گروه احصا شد که در پنج دسته قرار گرفتند: سازماندهی فضایی، آرامش، پیشبینی پذیری فضا، امنیت و بافت مصالح. با تشریح این عوامل، فهرست مختصاتی که باید در طراحی معماری لحاظ شوند بدست آمد.نتیجهگیری: اگر فضا متناسب با نیازها و ویژگی کودکان اتیستیک طراحی شود، اغلب امکانات و فرصتهای رشدی بیشتری برای کودکان عادی به ارمغان میآورد و باعث افزایش ضریب امنیت، رفاه و آسایش کودکان عادی میشود. این نکته میتواند مشوق والدین کودکان عادی در استفاده از مهدکودک و پیشدبستان تلفیقی باشد. البته باید فضاهای جانبی برای آموزش و توانبخشی کودکان اتیستیک تعبیه شود.
دکتر سعید رضایی،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه مداخلهای تعامل همهجانبه با رویکرد حسی بر رفتارهای چالشانگیز کودکان با اختلال اتیسم عملکرد پایین انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام کودکان با اختلال اتیسم عملکرد پایین مراکز نگهداری و توانبخشی شهر کرج در سال تحصیلی ۱۳۹۹ بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. حجم نمونه ۱۲ کودک با اختلال اتیسم عملکرد پایین از مرکز کهریزک بودند که با روشنمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل به شیوه تصادفی گمارش شدند. پس از آن گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۴۰ دقیقهای برنامه مداخلهای تعامل همهجانبه با رویکرد حسی را دریافت کردند و گروه کنترل در انتظار آموزش مانند و جهت رعایت اخلاق پژوهش بعد از اتمام پژوهش، گروه کنترل نیز آموزش دریافت نمود. یافتهها: برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس یکراهه (ANCOVA) استفاده شد. یافتهها نشان داد که برنامه مداخلهای تعامل همهجانبه با رویکرد حسی موجب کاهش رفتارهای چالشی گروه آزمایش شد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش میتوان از برنامه مداخلهای تعامل همهجانبه با رویکرد حسی به منظور کاهش رفتارهای چالشانگیز کودکان با اختلال اتیسم عملکرد پایین بهعنوان یک روش مداخلهای مفید بهره برد.
دکتر معصومه واحد مطلق، مریم صفرنواده، دکتر مرتضی سمیعی زفرقندی،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف: این پژوهش، مطالعه نظاممند برنامه درسی مبتنی بر هوش هیجانی اجتماعی دانشآموزان با اختلال طیف اتیسم است. در این پژوهش، یک برنامه درسی مبتنی بر هوش هیجانی اجتماعی از تمام جهتها بررسی شده است. روش: رویکرد پژوهش از نوع کیفی با استفاده از راهبرد فرا ترکیب میباشد. برای یافتن ویژگیها و مؤلفههای برنامه درسی مبتنی بر هوش هیجانی اجتماعی، پژوهشهای اخیر با روشی نظاممند انتخاب شدهاند. جامعه مورد مطالعه پژوهشهای انجامشده از پژوهشهای ۱۵ سال گذشته است که طی واکاوی محتوایی، دستهبندی و غربالگری انجام شده و حدود ۳۱ پژوهش واجد شرایط و معیارهای مدنظر بهصورت هدفمند انتخاب، کدگذاری و طبقهبندی شدند و پس از آن الگوها، پایههای نظری و مضامین اصلی نیز استخراج شدند. یافتهها: با استفاده از تحلیل محتوا چهار بعد شناسایی شد که شامل دوازده زیرطبقه به شکل بعد رویکردهای برنامه درسی در چهار زیرطبقه، بعد اهداف برنامه درسی در سه زیرطبقه، بعد محتوای برنامه درسی در سه زیرطبقه، بعد فرایند یاددهی- یادگیری در سه زیرطبقه، بعد ارزشیابی در برنامه درسی در سه زیرطبقه میباشد. نتیجهگیری: براساس یافتههای مطالعه حاضر، میتوان چنین نتیجه گرفت که برنامه درسی مبتنی بر هوش هیجانی اجتماعی در دانش آموزان با اختلال طیف اتیسم مؤثر است.
احمد اسمعلی، زهرا رمضانی الالانی،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم بر بهبود مهارتهای ارتباطی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختلالها طیف اتیسم اتیستیک انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمام کودکان با اختلالها طیف اتیسم شهر تهران در نیمه اول سال ۱۴۰۰ بودند که بهمنظور دریافت درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم به مراکز این درمان (مدرسه سگهای گروه کار sk۹) مراجعه کرده بودند. روش نمونهگیری به شیوه در دسترس بود بهاینصورت که تعداد نمونه ۲۰ نفر جامعه آماری مذکور انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۱ ساعت و بهصورت هفتهای یک جلسه درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم دریافت کردند. بهمنظور گردآوری دادهها در مراحل پیشآزمون و پسآزمون از سیاهه مشکلات رفتاری و نیمرخ مهارتهای اجتماعی اُتیسم استفاده شد. دادههای بهدستآمده با آزمون تحلیل کوواریانس به کمک نرمافزارآماری spss نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم تأثیر معناداری بر بهبود مهارتهای ارتباطی (۰۱/۰p<) و کاهش رفتارهای کلیشهای (۰۱/۰p<) کودکان با اختلال ها طیف اتیسم داشت. نتیجهگیری: بهطورکلی نتایج حاصل از این مطالعه نشاندهنده اثربخشی درمان با کمک سگهای دستیار اتیسم بر بهبود مهارتهای ارتباطی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختلالها طیف اتیسم بود. بنابراین برای درمان مشکلات ارتباطی و رفتارهای کلیشهای کودکان با اختلال طیف اتیسم میتوان از این روش درمانگری استفاده کرد.