---

هدف: پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تمرین برنامه‌های رایانه‌ای شناختیِ حافظۀ فعال بر بهبود عملکرد حل مسئلۀ ریاضی دانش‌آموزان با مشکلات یادگیری ریاضی می‌باشد. روش: این پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل انجام گرفته است. به این منظور، ابتدا با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای، ۱۸۰ دانش‌آموز پسر پایۀ چهارم ابتدایی انتخاب شدند، سپس از میان آنها ۳۰ دانش‌آموز با مشکلات یادگیری ریاضی، به شیوۀ نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از آزمون تشخیصی ریاضیات ایران کی‌مت و آزمون ریاضی ساختۀ پژوهشگر استفاده شده است. آزمودنی‌های گروه آزمایش به مدت ۲۰ جلسۀ ۶۰ دقیقه‌ای برنامۀ آموزش راهبردهای حافظۀ فعال را به وسیلۀ برنامه‌های مداخله‌ای رایانه‌ای حافظۀ کاری و به‌سازی و تقویت ذهن، به‌صورت کاملاً انفرادی دریافت کرده‌اند و آزمودنی‌های گروه کنترل، برنامۀ آموزشی معمول خود را توسط آموزگاران‌شان ادامه داده‌اند. پس از اتمام دورۀ مداخله برای گروه آزمایش، پس‌آزمون در هر دو گروه اجرا شد سپس به فاصلۀ سه ماه پی‌گیری تغییرات بررسی شد. یافته‌ها: تحلیل آماری با استفاده از روش تحلیل کواریانس نشان می‌دهد که بین نمره‌های پیشرفت ریاضی گروه‌های آزمایش و کنترل، در پیش‌آزمون، پس‌آزمون و آزمون پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: یافته‌های بدست آمده از پژوهش حاضر، نشان می‌دهد که آموزش برنامه‌های رایانه‌ای تقویت حافظۀ فعال می‌تواند به‌عنوان یک روش مداخله‌ای مناسب در پیشرفت عملکرد تحصیلی درس ریاضی، همچنین پیشرفت عملکرد مهارت‌های حل مسئلۀ ریاضی دانش‌آموزان با مشکلات یادگیری ریاضی، استفاده شود.