هدف. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط دست‌نویسی با یکپارچگی بینایی-حرکتی در دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی است. روش: در این پژوهش که از نوع مطالعات همبستگی است،  از 157 دانش‌آموز کم‌توان ذهنی دختر و پسر که در سال تحصیلی 85-1384 در پایه‌های اول تا پنجم مدارس استثنایی شهر ری مشغول به تحصیل بودند 126 دانش‌آموز کم‌توان ذهنی (53 دختر و 73 پسر) در دامنه سنی 9 تا 19 سال شرکت کردند برای همه دانش‌آموزان چک لیست دست‌نویسی محقق‌ساخته و نیز آزمون یکپارچگی بینایی-حرکتی بیری اجرا شد. یافته‌ها: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که یکپارچگی بینایی-حرکتی با دست‌نویسی (472/0=r و 0001/0>p رابطه مثبت) دارد. شایع‌ترین مشکل دست‌نویسی در دانش‌آموزان کم‌توان‌ذهنی جدانویسی با 82 درصد و کم اهمیت‌ترین مشکل دست‌نویسی آنان، فاصله گذاری بین کلمات و حروف با 9/34 درصد بود. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که به دلیل وجود رابطه بین یکپارچگی بینایی - حرکتی و دست‌نویسی در موارد ایجاد مشکلات دست‌نویسی در دانش‌آموزان کم‌توان‌ذهنی، متخصصان می‌توانند به ارزیابی یکپارچگی بینایی _حرکتی بپردازند.