هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه ویژگیهای شخصیتی کمال‌گرایی شامل کمال گرایی خودمحور، دیگرمحور و جامعه‌محور و سبکهای مهارگری شامل سبکهای دیگرفرمان، خودفرمان، فاقد تکلف در رفتار و پیش‌بینی پذیری رفتار در دانش‌آموزان  مدارس تیزهوش و عادی بود. روش: جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان پایه دوم و سوم مقطع دبیرستان در رشته‌های ریاضی، تجربی و انسانی شاغل به تحصیل در سال 87ـ1386  بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 193 دانش‌آموزان تیزهوش(110 دختر، 83 پسر) و253 دانش‌آموز عادی (112 دختر، 141 پسر) بود. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس کمال‌گرایی چندبعدی تهران (TMPS; بشارت، 1386) و مقیاس رفتار شخصی (PBI; کولینز، مارتین، اشمور و راس، 1973) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که  بین کمال‌گرایی خودمحور و دیگرمحور دانش‌آموزان تیزهوش و عادی تفاوت وجود ندارد، اما  بین کمال‌گرایی جامعه‌محور آنها تفاوت معنادار وجود دارد. در زمینه سبکهای مهارگری، نتایج نشان دادکه بین مهارگری خودفرمان و فاقد تکلف در رفتار دانش‌آموزان تیزهوش و عادی تفاوت وجود ندارد، اما  بین مهارگری دیگر فرمان و پیش‌بینی پذیری رفتار آنها تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه‌گیری: دانش‌آموزان تیزهوش و عادی در زمینه  کمال‌گرایی جامعه‌محور و سبکهای مهارگری دیگرفرمان و پیش‌بینی پذیری رفتار با هم متفاوت هستند.