1- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز 2- استاد روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز 3- دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز
چکیده: (1632 مشاهده)
هدف: این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش والدگری ذهنآگاهانه بر خودتنظیمی هیجانی کودکان دارای اختلال نقص توجه / بیشفعالی انجام شد. روش: طرح حاضر شبهآزمایشی، پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل مادران کودکان دارای اختلال نقص توجه / بیشفعالی در سال تحصیلی 1397 - 1398 شهر تهران بود که تعداد 30 نفر از مادران کودکان 7 تا 12 ساله دارای اختلال نقص توجه/ بیشفعالی (براساس مصاحبه بالینی و تکمیل مقیاس کانرز والدین) به روش نمونه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس کارکردهای اجرایی بریف استفاده شد. سپس برنامه آموزشی والدگری ذهنآگاهانه در هشت جلسه دوساعته برای آنها اجرا شد. یافتهها: تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله والدگری ذهنآگاهانه منجر به ارتقای معنادار نمرات خودتنظیمی هیجانی شد. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان میدهند که والدگری ذهنآگاهانه بر افزایش خودتنظیمی هیجانی کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه/ بیشفعالی تأثیر دارد. همچنین روش والدگری ذهنآگاهانه والدین میتواند موجب کاهش میزان اضطراب کودکان مبتلابه اختلال نقص توجه/بیشفعالی شود. بهواسطه مؤثربودن برنامه والدگری ذهنآگاهانه برافزایش خودتنظیمی هیجانی، طراحی و مداخله این برنامه برای والدین دارای کودکان با اختلال نقص توجه / بیشفعالی و سایر گروههای نارساییهای تحولی پیشنهاد میشود.
Effectiveness of Mindful Parenting on Emotional Self-Regulation in Children with ADHD. JOEC 2021; 20 (4) :76-67 URL: http://joec.ir/article-1-1043-fa.html
نعمتی شهروز، بدری گرگری رحیم، واحدی شهرام، نوری زهره. اثربخشی برنامه والدگری ذهنآگاهانه بر خودتنظیمی هیجانی کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیشفعالی. فصلنامه كودكان استثنايي. 1399; 20 (4) :76-67