|
اثربخشی مداخله گروهی مهارتهای اجتماعی مبتنی بر برنامۀ دی‌روزیر1 در بهبود ارتباط، همکاری، ابراز وجود و همدلی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم
|
افسانه رحیمی1   ، احمد یارمحمدیان 1، احمد عابدی1 ، سالار فرامرزی1 |
| 1- دانشگاه اصفهان |
|
|
چکیده: (3793 مشاهده) |
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان مداخلات گروهی مهارتهای اجتماعی مبتنی بر برنامۀ دی‌روزیر بر بهبود ارتباط، همکاری، ابراز وجود و همدلی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم صورت گرفت. روش: طرح این پژوهش تک آزمودنی (طرح معکوسA-B-A ) بوده است. با استفاده از نمونه‌گیری هدف‌مند، سه دانش‌آموز مبتلا به اختلال طیف اتیسم انتخاب شدند. با استفاده از مقیاس بهبود مهارتهای اجتماعی (SSIS)، خط پایه در حیطههای مورد نظر ترسیم شد. جلسات درمانی براساس برنامۀ آموزش مهارتهای اجتماعی دی‌روزیر طی 20 جلسه (هفتهای یک جلسه، به مدت 40 دقیقه) برگزار شد. مقیاس بهبود مهارتهای اجتماعی (SSIS) حین درمان و پس از هر سه جلسۀ آموزشی تکمیل شد. برای پیگیری نتایج آموزش، یک ماه بعد نیز این پرسشنامه توسط مربی دانش‌آموزان تکمیل شد. یافتهها: براساس نتایج تحلیل دیداری داده‌ها این برنامه در زمینه بهبود مهارت همکاری، ارتباط، ابراز وجود مؤثر بوده است. در ارتباط با متغیر همدلی این برنامه برای آزمودنی شماره 3 مؤثر نبوده و نیاز به بررسیهای بیشتر وجود دارد. نتیجهگیری: یافته‌های پژوهش حاکی از اثربخشی برنامۀ دی‌روزیر در بهبود مهارتهای اجتماعی است. ماهیت مداخلۀ گروهی و ایجاد فرصت تمرین و دریافت بازخورد میتواند رشد مهارتهای اجتماعی را در کودکان مبتلا به اتیسم تسهیل کند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: مداخلات گروهی مهارتهای اجتماعی، ارتباط، همکاری، ابراز وجود، همدلی |
|
|
متن کامل [PDF 406 kb]
(2329 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/2/6 | پذیرش: 1397/3/3 | انتشار: 1397/5/7
|
|
|
|
|
|
