هدف: بررسی تأثیر شن بازی درمانی بر روی پسران پرخاشگر 11 ساله در پایه‌های پنجم دبستان در منطقه 5 آموزش و پرورش شهر تهران است. روش: بدین منظور با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای یک دبستان به تصادف از میان دبستانهای منطقه 5 تهران انتخاب شد سپس با اجرای سیاهه پرخاشگری و تکمیل آن توسط معلمان، 14 نفر از دانش‌آموزان پرخاشگر انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های کنترل و آزمایش قرار گرفتند و روش شن بازی درمانی بر روی گروه آزمایش به مدت 6 جلسه بطور انفرادی اجرا شد. یافته‌ها: با استفاده از T تفاوت، میانگین تفاضل نمره‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون پرخاشگری کودکان مورد مقایسه قرار گرفت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که T محاسبه شده در سطح 05/0 P< معنادار و حاکی از کاهش سطح پرخاشگری کودکان در گروه آزمایش بود.