هدف: این پژوهش به منظور برآورد پایایی و روایی نشانگر بهزیستی شخصی _ مقیاس نارساییهای شناختی کامینز و لاو در کودکان کم‌توان ذهنی اجرا شده است. روش: در این مطالعه مجموعا 356 نفر از کودکان کم‌توان ذهنی در دو شهر تهران و همدان برای در نظر گرفتن دو نمونه نسبتاً برخوردار در شمال شهر تهران و یک نمونه در خارج از مرکز کشور به عنوان نمونه کمتر برخوردار انتخاب شدند که از این تعداد 200 نفر در شمال شهر تهران مناطق (1،2،3) با روش نمونه گیری تصادفی نظام‌دار و 156 نفر در شهر همدان با روش سرشماری مورد آزمون قرارگرفتند. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای حصول پایایی مقیاس و رگرسیون چند متغیره خطی برای دست‌یابی به روایی مقیاس تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داده است که نشانگر بهزیستی شخصی _ مقیاس ناتوانیهای شناختی در کودکان کم‌توان ذهنی دارای پایایی و روایی مطلوبی می‌باشد و این نشانگر با ضریب آلفای کرونباخ 789/0 پایا بوده و همچنین در بررسی روایی 5/78% از پراکنش رضایت کلی از زندگی توسط حیطه‌های این نشانگر تبیین می‌شود. بر پایه توصیه سازنده مقیاس، توانایی پیش‌بینی واریانس رضایت کلی از زندگی توسط حیطه‌های 7 گانه در تحلیل رگرسیون حاکی از روایی آن است. نتیجه‌گیری: نشانگر بهزیستی شخصی ـ مقیاس ناتوانیهای شناختی برای اندازه‌گیری بهزیستی شخصی در جامعه کودکان کم‌توان ذهنی کارایی مناسبی دارد و پیشنهاد می‌شود که کارشناسان مربوطه و مشاوران محترم در زمینه کودکان استثنایی از این نشانگر در برآورد بهزیستی شخصی کودکان کم‌توان ذهنی استفاده کنند.