هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری در میان دانش‌آموزان مقطع ابتدایی در شهر تهران انجام شده است. روش: در این پژوهش 1407 دانش‌آموز مقطع ابتدایی در پایه‌های تحصیلی اول تا پنجم، با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از مناطق مختلف شهر تهران، انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گیری اختلالات رفتاری در این پژوهش، سیاهه رفتار کودک آخن باخ- فرم معلم بود که دارای 11 خرده مقیاس است. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داده است که میزان شیوع اختلالات رفتاری براساس طبقه‌بندی بالینی در مقیاس نظام مبتنی بر تجربه 3/20 درصد در طبقه بالینی و 8/5 درصد در طبقه مرزی است. در طبقه بالینی، بیشترین فراوانی به اختلالات درونی‌سازی و کمترین فراوانی به اختلالات اضطرابی اختصاص دارد. در طبقه مرزی نیز بیشترین فراوانی به افسردگی و کمترین فراوانی به مشکلات تفکر اختصاص دارد. نتیجه‌گیری: درصد بالایی از مشکلات رفتاری در دانش‌آموزان وجود دارد که نیازمند طراحی برنامه‌های آموزشی و مداخلات روان‌شناختی است.