هدف: انتخاب نوع راهبرد مقابله‌ای تأثیر بسیار مهمی بر چگونگی کنار آمدن با استرس دارد و در این انتخاب، عوامل زیادی از جمله ویژگی‌های شخصیتی دخیل است. هدف این تحقیق بررسی نقش ویژگی‌های شخصیتی در راهبردهای مقابله‌ای مورد استفاده مادران کودکان دارای اتیسم بود. روش: در این پژوهش که از نوع همبستگی بود، 56 مادر که کودک دارای اتیسم داشتند از بین مراجعه‌کنندگان به مؤسسه‌های حمایتی-آموزشی کودکان اتیسم در شهر اصفهان به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های ویژگی‌های شخصیتی نئو و راهبردهای مقابله‌ای پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: ویژگی شخصیتی روان‌رنجورخویی با راهبرد مقابله‌ای فاصله گرفتن و گریز-اجتناب رابطه‌ای مثبت و معنادار و با ارزیابی مجدد مثبت رابطه‌ای منفی و معنادار داشت. برونگرایی و با وجدان بودن، با گریز- اجتناب رابطه‌ای منفی و معنادار داشتند. برونگرایی و دلپذیر بودن رابطه مثبت و معناداری با طلب حمایت اجتماعی و ارزیابی مجدد مثبت داشتند. با وجدان بودن نیز رابطه مثبت و معناداری با حل مسائل برنامه‌ریزی شده و ارزیابی مجدد مثبت داشت. در تحلیل رگرسیون انجام شده روان‌رنجورخویی پیش‌بین معنادار راهبردهای مقابله‌ای فاصله گرفتن و گریز-اجتناب بود. راهبرد طلب حمایت اجتماعی از طریق دلپذیر بودن و راهبرد ارزیابی مجدد مثبت نیز توسط باوجدان‌بودن و روان‌رنجورخویی تبیین شدند. نتیجه‌گیری: انتخاب نوع راهبرد مقابله‌ای با ویژگی‌های شخصیتی رابطه دارد و افراد در معرض استرس بالا مانند والدین کودکان دارای اتیسم باید برای اتخاذ کارآمدترین راهبرد مقابله‌ای متناسب با ویژگی‌های شخصیتی خود آموزش‌های لازم را دریافت نمایند.