هدف: هدف این تحقیق، بررسی اثر تمرین ثابت و متغیر بر عملکرد، یادداری و انتقال مهارت حرکتی در افراد کمتوان ذهنی است. روش: در این مطالعه شبه تجربی، 23 نفر از پسران 8 تا 12 ساله کمتوان ذهنی بر اساس هوشبهر 70 - 50 به صورت تصادفی انتخاب شده و پس از یک جلسه تمرین و پیش آزمون، بر اساس امتیاز به دست آمده، سن و بهره هوشی در دو گروه (هر گروه برای یک نوع تمرین) همسان قرار گرفتند. این افراد به مدت 3 جلسه و هر جلسه، 40 پرتاب را تمرین کردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس دو طرفه با اندازهگیری مکرر تحلیل گردید. یافتهها: یافتهها در مرحله یادداری نشان داد که هر دو گروه در پرتابها دقت خود را افزایش دادند و در اثر تمرین تغییرپذیری پرتابها کاهش یافت. پی ولیو به ترتیب 044/0 و 07/0 است. در مرحله انتقال نشان داده شد که گروه تمرین ثابت قادر به انتقال مهارت خود به شرایط جدید نبود ولی گروه تمرین متغیر در انتقال مهارت خود به شرایط جدید موفق بود. همچنین گروه تمرین متغیر نسبت به گروه تمرین ثابت دارای تغییرپذیری کمتر ( 006/0> P) و دقت ( 02/0> P) بیشتری بود. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این تحقیق، گروه تمرین متغیر قادر به یادداری و انتقال مهارت به شرایط جدید بود که اصول مربوط به طرحواره اشمیت در افراد کمتوان ذهنی نیز مورد تأیید قرار میگیرد.