1- دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحدگرمسار، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار 2- استادیار گروه روان شناسی ، واحد گرمسار، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی 3- دانشیار پژوهشگاه مطالعات وزارت آموزش و پرورش
چکیده: (592 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ساختاری رضایت زناشویی مادران دارای دانش‌آموزان با نیازهای ویژه بر‌اساس ادراک مثبت و سازش‌یافتگی با میانجی‌گری بخشایش‌گری مادران انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی می‌باشد.جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام مادران دانش‌آموزان پسر با نارسایی‌های رشدی و هوشی شهر سمنان که فرزند آنها در مدارس استثنایی شهر سمناندر سال تحصیلی 97- 98مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌دهد که از این تعداد 200 نفر از دو مدرسه استثنایی دخترانه و پسرانه با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های رضایت‌مندی زناشویی انریچ، مقیاس ادراک مثبت ایسکسون و پاینس، پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل و سیاهه بخشایش‌گری انرایت استفاده شد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری با نرم‌افزار ایموس استفاده شد. یافته‌ها:نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین رضایت زناشویی با مؤلفه‌های بخشایش‌گری، ادراک مثبت و سازگاری رابطه مثبت معناداری وجود دارد (01/0>p). همچنین بین مؤلفه‌های بخشایش‌گری با ادراک مثبت و سازگاری نیز رابطه مثبت معنادار وجود دارد (01/0>p). تنها بین بخشایش‌گری و رضایت زناشویی با مؤلفه سازگاری تندرستی رابطه معناداری به دست نیامد.یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که الگوی آزمون‌شده از برازش مناسبی برخوردار است. نتیجه‌گیری:بر‌اساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت بخشش از جمله فرایندهای مهمی است که چه بهطور مستقیم و چه بهطور غیرمستقیم از راه افزایش تأثیر مثبت عواملی مانندادراک مثبت و سازش‌یافتگی سبب افزایش رضایت زناشویی می‌شود.
