1- دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. 2- کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد، یزد، ایران. 3- . کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران. 4- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک (فلق)، اراک، ایران. 5- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام
چکیده: (991 مشاهده)
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش خودتنظیمی شناختی هیجانی بر خودکارآمدی و نارسایی هیجانی دانشآموزان با اختلال ناتوانی یادگیری انجام شد. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان نارساخوان پایه ششم مقطع ابتدایی مراجعه کنند به مراکز ناتوانی یادگیری آموزش و پرورش استان تهران در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند. از بین آنها، نمونهای به حجم 30 دانشآموز (13 دانشآموز پسر و 17 دانشآموز دختر) به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارش شدند. برنامه آموزشی خودتنظیمی شناختی هیجانی در 8 جلسه 90 دقیقهای (2 جلسه در هر هفته) بر روی گروه آزمایش اجرا شد؛ در حالیکه گروه کنترل هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. بهمنظور جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای خودکارآمدی شوارزر و جروسالم و نارسایی هیجانی بگبی و همکاران استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغبره استفاده شد. یافتهها: یافتههای حاصل از تحلیل دادههای پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون، تفاوت معنادرای در بین نمرات خودکارآمدی و نارسایی هیجانی دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون وجود دارد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت که آموزش خودتنظیمی شناختی هیجانی بر افزایش خودکارآمدی و بهبود نارسایی هیجانی دانشآموزان با اختلال ناتوانی یادگیری تأثیر دارد.